Lutostański

Lutostański h. Ślepowron, vel Korwin-Lutostański, na Mazowszu, pisali się z Lutostania w ziemi łomżyńskiej, w parafii Puchały.
Gniazdo Lutostańskich – wieś Lutostań albo Koty, wspominana w aktach z r. 1473 (Gloger, Ziemia łomżyńska), obecnie znajduje się w gminie i powiecie Łomża, w woj. podlaskim. Wieś ta stanowiła część okolicy szlacheckiej Koty, zamieszkałej przeważnie przez ród Puchałów, sama jednak dość wcześnie była w ręku Ślepowrończyków i Lutostańscy w XIX wieku wylegitymowali się ze szlachectwa z herbami Ślepowron, Korwin, a jeden z herbem Jelita. Marcin, Jan i Lutek, bracia rodzeni z Puchał, dostali od ks. mazowieckiego Janusza 10 łanów lasu, zwanego Lutostan, które z czasem wróciły w posiadanie książąt. Z tej ziemi ks. Janusz, prawnuk pierwszego nadawcy, daje 1473 r. sześć łanów i 20 morgów potomkom obdarzonych, dziedzicom z Lutostania (Bon.). Lutostańscy dziedzice Gackiego w pow. łomżyńskim 1545 (Wierzb. IV. 7414). Są w woj. sandomierskim, z nich: Wojciech, komornik ziemski wiślicki 1678. Byli elektorami 1697 r. z ziemi łomżyńskiej, nurskiej, woj. bracławskiego i brzeskiego litewskiego. Jedna gałąź osiadła w Wielkopolsce. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862, w guberni wołyńskiej 1847-1896.

• JADWIGA Lutostańska (8 VIII 1887-28 I 1961), c. Seweryna i Marii Chmielewskiej; ur. Warszawa, chrz. 1887, zm. Młynik k/ Ojcowa, lat 63, poch. Kraków, Cm. Salwatorski, sektor SC13-I-15 (PSB t.18; MK Warszawa: Wsz. Św.; Cm. Salw.; Wikipedia); m. (22 VII 1911 Warszawa) Władysław Konopczyński (26 XI 1880-12 VII 1952), s. Ignacego i Ludwiki Obrąpalskiej, historyk, profesor Uniw. Jagiellońskiego, członek Tow. Naukowego Warszawskiego i Polskiej Akademii Umiejętności, współtwórca i pierwszy redaktor naczelny Polskiego Słownika Biograficznego, erudyta i poliglota (14 języków), poseł na Sejm I kadencji w II RP; ur. Warszawa, zm. Młynik, lat 71, poch. Kraków, Cm. Salwatorski, sektor SC13-I-15 (PSB t.13/556);  ślub w parafii św. Aleksandra (MK Warszawa: św. Aleksander).
 

prof. Karol Lutostański

(1880-1939)

• SEWERYN Lutostański (8 I 1839-2 II 1905), s. Wincentego i Aleksandry Porazińskiej, prawnik, sędzia izby apelacyjnej w Warszawie, działacz społeczny; studiował prawo na uniwersytetach w Moskwie i Petersburgu; pracował w departamencie senatu w Warszawie, od 1876 był członkiem Sądu Okręgowego w Radomiu, od 1883 członkiem Izby Sądowej (sądu apelacyjnego) w Warszawie, początkowo w departamencie karnym, a od 1886 cywilnym; słynął z dogłębnej znajomości prawa i pedantyczności w podchodzeniu do spraw; członek zarządu Tow. Osad Rolniczych (zakładów poprawczych dla młodocianych przestępców), członek zarządu Warsz. Tow. Dobroczynności, członek rzeczywisty Kasy Pomocy Naukowej im. Mianowskiego; zm. Warszawa, poch. Cm. Powązkowski (PSB t.18; Cm. Pow.; Wikipedia); ż. (1872 Warszawa) Maria Karolina Chmielewska (1851-1924), c. Ludwika i Ludwiki Plenkiewicz; ślub w parafii św. Andrzeja (MK Warszawa: św. Andrzej); dzieci: Jan, Aleksandra, Karol, Jadwiga.

Źródła: Bon. t.15/126-127; Dw. Teki; SGKP t.5/491; Szl. Król.; Wikipedia: 1.