Nosarzewski h. Dołęga, vel Nosarzeski, Nosarzowski, Nasarzewski etc., rodzina mazowiecka, licznie rozrodzona, wywodząca się ze wsi Nosarzewo, w pow. mławskim, parafii Szydłowo. Dobra te uległy podziałowi na Nosarzewo Wielkie (Major) i Małe (Minor). Obecnie są to dwie osady: Nosarzewo Polne i Nosarzewo Borowe.
Nurzyński h. Rawicz, vel Nużyński, Nóżyński, Nożyński, Nuryński, rodzina podlaska, licznie rozrodzona. Nazwisko wzięli od wsi Nurzyna, parafia, gmina i powiat Łuków, obecnie woj. lubelskie, gdzie są notowani w aktach już 1475 r.
Obniski h. Jastrzębiec, zapewne także Obniński, drobna szlachta podlaska, pisali się „z Obniża”. Ich rodzinnym gniazdem jest wieś Obniże in. Obniż, w ziemi drohickiej, w parafii Śledzianów, obecnie gmina Drohiczyn, pow. Siemiatycze. W 1528 r. dziedzice wsi winni byli dostarczać na wojnę jednego zbrojnego jeźdźca. W XIX wieku była to okolica szlachecka w której było 201 działów drobnoszlacheckich i 19 włościańskich.
Obrąpalski h. Lubicz, vel Obrępalski, Obrompalski, Obrempalski, wymienia ich Paprocki w 1584 r. Według Dworzaczka wyszli z Mazowsza, z ziemi gostyńskiej. Przenieśli się na Podlasie, gdzie założyli wieś Obrąpałki in. Obrępałki (Czaple-Obrępałki), w pow. sokołowskim, parafia Skrzeszew. W XIX wieku Czaple stanowiły tzw. okolcę szlachecką, w której skład wchodziły ponadto Czaple Andrzejowice, Cz. Jarki oraz Cz. Ruskie.
Ochenkowski h. Grzymała, vel Ochenkoski, Ochętkowski, rodzina drobnoszlachecka na Mazowszu i Podlasiu. Mieli używać przydomku Rutka. Ich gniazdem rodowym jest wieś Ochenki in. Ocheńki Stare i Nowe, w ziemi różańskiej, obecnie pow. Maków Mazowiecki, parafia Sieluń.
Odolski h. Korwin, vel Korwin-Odolski, na Mazowszu, w ziemi czerskiej. Wyszli może ze wsi Odolany w pow. warszawskim, parafia Wola.
Olechowski h. Ratułd (oraz h. Nowina), są w Wielkopolsce przed 1687 r. (Dw. Teki). Według Małachowskiego byli na Rusi 1767 r. Otrzymali nobilitację na sejmie 1775 r. Inne źródła podają, iż było to przywrócenie szlachectwa (Sęcz.).
Ordęga h. Łodzia, vel Ordenga, czasem Ordynka, pisali się „z Bliżniewa”, wsi w pow. sieradzkim, parafii Wągłczew, która należała do nich w XVII i XVIII wieku. Nazwisko być może pochodzi od norweskiej rodziny Ordingów (Ording). Początkowo osiedleni w Wielkopolsce i ziemi sieradzkiej, przenieśli się później także w inne rejony Rzeczypospolitej.
Orlewski h. Cielątkowa, w woj. pomorskim, pisali się „z Orlewa na Kątach” (M.S. o fam. Prusk.). Orlewo jest wsią nieznaną, może identyczną ze wsią Orle, w pow. kościerzyńskim.
Posty
Komentarze
