Speyer

Speyer h..., vel de Speyer, Spëyer, Szpëyer, Szpejer, rodzina wywodząca się z Niderlandów. Otrzymali prawo nowego szlachectwa dziedzicznego w Cesarstwie Rosyjskim.

Stackiewicz

Stackiewicz h. Ostoja, na Litwie, występują w aktach od 1700 r.  Ich gniazdem rodzinnym mają być Stackiszki w pow. trockim, 3 okręg polski, parafia i gmina Butrymańce. W 1865 r. wieś ta należała do Chełstowskich.

Stalkowski

Stalkowski h. Głosków, otrzymali szlachectwo w 1830 r. Nobilitacja nadana Franciszkowi Stalkowskiemu, dziedzicowi dóbr Głosków, przez cara Mikołaja I dnia 13 IV 1830 r. za wysiłki w ulepszeniu gospodarstwa rolnego.

Starnawski

Starnawski h. Dębno, występują w aktach od 1600 r. Zamieszkują m. in. w pow. miechowskim. Mikołaj, podsędek grodzki piotrkowski w 1729 r.

Stodolnicki

Stodolnicki h. Korab, na Podlasiu. Nazwali się od dóbr swych Stodolniki w pow. oszmiańskim. Piotr Stodolnicki, burgrabia grodu mielnickiego w 1778 r.

Strzelbicki

Strzelbicki h. Bończa, rodzina małopolska. Czy aby nie stanowią jednej rodziny ze Strzelbickimi herbu Sas, ze Strzelbic, w ziemi przemyskiej, dawny pow. staromiejski (Stary Sambor), woj. ruskie.

Syktowski

Syktowski h. Wąż, vel Sytkowski, w Małopolsce, notowani w aktach od 1600; później w woj. ruskim 1748. Według Encyklopedii Szlacheckiej, mieli wyjść ze wsi Sytkowo koło Poznania (obecnie w granicach miasta).

Szamotuła

Szamotuła h. Nałęcz, vel Szamotułła, na Podlasiu. Rodzina o której milczą herbarze. Jan, burgrabia grodzki drohiczyński w 1739 r.

Szelągowski

Szelągowski h. Jastrzębiec, w woj. wołyńskim, pow. włodzimierskim. Tak pisze o nich Niesiecki: „Są i Szelągowscy na Wołyniu, z których Teodor, miał za sobą Annę Deraszównę 1701”.

Szewłodziński

Szewłodziński h. Powierza, nobilitowani w 1860 r. Jan Kanty Szewłodziński, asesor kolegialny oraz pisarz magazynu solnego w Kamieniu, otrzymał prawo nowego szlachectwa w Królestwie Polskim w 1860 r.