Winnicki

Winnicki h. Sas vel Sas-Winnicki, z Winnicy w ziemi lwowskiej, na Rusi, gdzie były też Winniki w powiecie lwowskim. Notowani w aktach od 1436 r. (Stat. Łask.). Licznie rozrodzeni, dla rozróżnienia używali różnych przydomków, jak Radziewicz, Łucznik, Kimakowicz, Klizewicz, Hul, Czeczel, Budzianik, itd. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim ok. 1840 r. Z nich: Innocenty, biskup unicki przemyski 1695. Jerzy, ksiądz, archimandryta dubiński i dermański od 19 XI 1693, biskup unicki przemyski po 1695, administrator metropolii. 

Wittan

 

Wittan h. własnego (in. Lew) vel Witan, Witten, rodzina inflancka, zamieszkała głównie w Liwonii i Kurlandii. Jedna gałąź osiedliła się w woj. łęczyckim, w ziemi gostyńskiej ok. 1650, inna w Prusach. Ich herb mylnie

Witkowski

 

Witkowski h. Korzbok (in. Korczbok, Kordzbok, Korzbog, niem. Kurtzbach), vel Korzbok-Witkowski, rodzina wielkopolska, której gniazdem są wsie Witkowo i Witkówko w powiecie gnieźnieńskim.

Włocki

Włocki h. Groty, notowani w aktach województwa krakowskiego, powiatu sądeckiego 1693 r., obecni w woj. kaliskim 1700 r. (AGZ Kalisz). Nazwisko mieli wziąć od wsi Wielkie Włoki (Włóki), nie wiadomo gdzie położonej, może w pow. płockim.

Wnorowski

Wnorowski h. Kościesza (in. Strzegomia, Strzegonia) vel Gniewosz-Wnorowski, odgałęzienie rodu Gniewoszów herbu Kościesza, piszących się z Dalowic (Dalewic) i Wnorowa. Bardzo wcześnie musieli się podzielić na dwie gałęzie.

Wiszowaty

Wiszowaty h. Abdank (in. Habdank) v. Wyszowaty, ze wsi Wiszowate w ziemi łomżyńskiej, w dawnym powiecie Kolno, parafii Grabowo, gdzie są notowani w aktach od 1496 r. „haeredes ex armis Awdancze” (Kap.). Zamienili później herb swój rodowy Abdank na Pierzchałę.