Chmieliński

Chmieliński h. Chmieliński (herb własny), szlachta kaszubska. 

Według Ledebura, w księstwie lauenburskim, gdzie posiadali oprócz innych majątki Lübtów 1758 r. i Paraschin 1770 r.

Herb — w polu niebieskim półksiężyc rogami w prawo, z prawej jego strony gwiazda złota ku górnemu kątowi tarczy, a z lewej jego strony takaż gwiazda, lecz ku dolnemu kątowi zamieszczona. Na hełmie w koronie trzy białe róże na zielonej szypułce (Urus.).

Źródła: Krzep. Pom.; Ledebur; Urus. t. 2/195; T. Gajl, Herbarz polski online.

Chmieliński h. Pokora, wyszli z woj. kaliskiego, pisali się „z Chmielna”. Niektórzy z nich przenieśli się m.in. w Lubelskie.

Łukasz Chmieliński z woj. lubelskim podpisał obiór króla Michała 1669 r. Wojciech z Chmielna, z woj. krakowskiem pisał się na elekcję Jana III-go 1674 r. Jakub w ziemi czerskiej zeznał zapis dożywocia z żoną Marianną Kobierzycką 1681 r. (Perp. Czers.). 

Chmielińscy herbu Pokora wylegitymowali się ze szlachectwa w Królestwie Kongresowym w latach 1836-1862, zostali zapisani do ksiąg szlachty ówczesnej guberni lubelskiej. 

Część z nich, występująca w herbarzach jako Chmielińscy herbu Pokora, to z pewnością wywodzący się z Mazowsza – Chmieleńscy vel Chmielińscy herbu Leszczyc.

Genealogia
(osób: 4)

• EUGENIA Konstancja Chmielińska h. Leszczyc (ok. 1875-po 1900), c. Henryka i Eweliny Szwejkowskiej; Boniecki wymienia ją zarówno pod Chmielińskimi herbu Pokora, jak i Chmieleńskimi herbu Leszczyc, w rzeczywistości należy ona chyba do tych drugich (Bon.); m. (1900 Warszawa) Bronisław Brzozowski h. Korab (ok. 1870-po 1900), s. Józefa, marszałka guberni mohylewskiej, i Heleny Kukiel; ślub w parafii Wsz. Św. (MK Warszawa: Wsz. Św.).

• MICHAŁ Chmieliński h. Pokora (ok. 1795-po 1845), s. Stefana i Salomei Modrzejowskiej, dziedzic dóbr Krupe, parafia i powiat Krasnystaw, w gub. lubelskiej, 1845 r.; wylegitymował się ze szlachectwa w Królestwie Kongresowym 1842 r. z herbem Pokora, został zapisany do ksiąg szlachty ówczesnej guberni lubelskiej (Sęcz.; MK Krasnystaw); ż. (ok. 1812) Rozalia Jaworska (ok. 1795-po 1814); dzieci: Aleksander.

Źródła: Bon. t. 3/7; Dw. Teki; Nies.; Sęcz.; Urus. t. 2/196; T. Gajl, Herbarz polski online.