Burghard

Burghard h. własnego, vel Burghardt, Burchard etc., w Wielkopolsce. Jan Burghard, w 1763 r. podsędek kcyński.

Potomkowie wymienionego wyżej Jana, podsędka kcyńskiego, wylegitymowali się ze szlachectwa w Królestwie Kongresowym w latach 1836-1862, zostali zapisani do ksiąg szlachty ówczesnej guberni radomskiej oddział sandomierski.

Herb — w polu błękitnym pas srebrny, nad nim orzeł czarny w lewo, pod nim ręka zbrojna trzymająca pieniądz (pierścień) w prawo. Nad hełmem trzy pióra strusie. 

• KAROL Stefan Burghard h. wł. (ok. 1810-1887), s. Bonawentury i Teresy Zaborowskiej, dziedzic dóbr Mierzyn, parafia Mierzyn, w pow. piotrkowskim; wylegitymował się ze szlachectwa w Królestwie Kongresowym 1843 r. z herbem Burghard, został zapisany do ksiąg szlachty ówczesnej guberni radomskiej oddział sandomierski, przeniesiony 1857 r. do ksiąg szlachty gub. warszawskiej (Sęcz.); zm. Piotrków Trybunalski, uwagi: wdowiec (MK Piotrków Trybunalski: św. Jakub); ż. (25 X 1843 Łódź-Mileszki) Adelajda Szerszeńska h. Bończa (ok. 1820-1847/87), c. Andrzeja (Jędrzeja) i Konstancji Zbrożek; w aktach także: Adela Szerszeńska; ślub w parafii Łódź-Mileszki (MK Łódź-Mileszki); dzieci: Emilia, Chwalimir (Chwalimier).

Źródła: Bon. t. 2/253; Sęcz.; Urus. t. 2/85; T. Gajl, Herbarz polski online.