Łapczyński

Łapczyński h. Jelita odm., vel Łapczeński, Łabczyński, otrzymali nobilitację w XVI wieku. Walenty Łapczyński, syn sołtysa ze Strzałkowa pod Radomskiem, drukarz, za zasługi położone w swym fachu i za odznaczenie się jako żołnierz w bitwach pod Gdańskiem, Połockiem, Wielkiemi Łukami i Pskowem, otrzymał 1581 r. w obozie pod Pskowem szlachectwo z herbem Jelita, do którego adoptował go hetman Zamoyski, a król dodał nad hełmem otwartym rękę zbrojną z mieczem podniesionym do cięcia (Pap.).

Seweryn podpisał z woj. bełskim elekcję króla Jana Kazimierza 1648 r. Jerzy Piotr, dziedzic części Dziewczopola, w pow. przedeckim, 1666 r. (AGZ Przedecz). Małżonkowie Łapczyńscy dzierżawili Plewice, w pow. nurskim, od Siekierzyńskiego około 1700 r. Teodor, dzierżawca Wołkowa od Benedyktynek lwowskich 1696 r., procesuje się z Potockim, kasztelanem kamienieckim w latach 1701-1708. Antoni Chryzanty, kanonik smoleński, proboszcz parafii św. Stefana w Krakowie, autor licznych kazań i wierszy łacińskich w latach 1708-1726. Jan, sekretarz poczty w Górze, w pow. czerskim, 1779-1784.

Łapczyńscy herbu Jelita zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Kongresowym w latach 1836-1862, zapisani do ksiąg szlachty ówczesnej guberni lubelskiej, oddział podlaski; także w gub. wileńskiej i wołyńskiej.

Odmiana herbu — w polu błękitnym trzy złote kopie w gwiazdę, środkowa żeleźcem na dół, boczne do góry ukośnie. Nad hełmem w koronie ręka zbrojna z mieczem (Ostr.).

Genealogia
(osób: 43)

• IGNACY Łapczyński h. Jelita (30 III 1796-po 1848), s. Kazimierza i Urszuli Trojanowskiej; wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie Kongresowym 1848 r. z herbem Jelita, zapisany do ksiąg szlachty ówczesnej guberni lubelskiej, oddział podlaski; ur. Mikołajewo, Rosja (Urus.; Sęcz.); ż. (1 II 1824 Międzyrzec) Aniela Terpiłowska (ok. 1804-po 1831), c. Michała i Urszuli NN.; ślub w parafii Międzyrzec (MK Międzyrzec); dzieci: Aleksander, Antoni.
 

• ZOFIA Łapczyńska h. Jelita odm., 1v. Skorupczyna Padlewska 2v. Białobrzeska (ok. 1620-po 1663), c. Seweryna i Zuzanny Mukańskiej; razem z dziećmi pozwała 1663 r. Leszczyńskich, o nie wydanie im zastawionego Sołomowa na Wołyniu (Bon.; Nies.; Akta Wołyńskie); 1m. (ok. 1640) Kazimierz Skorupka-Padlewski h. Ślepowron (ok. 1610-p. 1663); 2m. Jan Białobrzeski (ok. 1610-ok. 1663).

 
Źródła: Bon. t. 15/177-178; Dw. Teki; Nies.; Pap.; Ostr. t. 1/329, nr 1905, t. 2/193; Urus.