Łaniewski

Łaniewski h. Korczak odm. (in. Wręby), vel Łaniewski-Wołk, w Wielkim Księstwie Litewskim, wyszli, zdaje się, z Łaniewicz, w pow. grodzieńskim, może jednak nie wszyscy. (Bon.).

Jak pisze Boniecki: „Wczesne dość ukazanie się Łaniewskich na Rusi Czerwonej, a potem na Wołyniu, pozwala przypuszczać, że było gdzieś w pow. bełskim, lub chełmskim, jakieś Łaniewo, lub Łaniewice, od którego wzięli nazwisko. W skutek nie licznych źródeł trudno dobrze oddzielić Łaniewskich od Łaniewskich Wołków, gdy ci ostatni czasem swój przydomek, albo nazwisko opuszczali. 

„Nie można dociec, kiedy Wołkowie osiedli w Łaniewiczach, a tradycja rodzinna podaje, że nazwisko Wołk przydane było w skutek małżeństwa Łaniewskiego z Wołkówną z Dziewoszyc, w oszmiańskim. 

Zamieszanie jest także z herbem, bo gdy jedni używają Korczaka z tą odmianą, że nad hełmem kładą trzy pióra strusie, odrzuciwszy korczyk z psem, drudzy odrzucili wręby, a na tarczy i w szczycie hełmu kładą psa w korczyku. Łaniewscy na Podolu wylegitymowali się ze szlachectwa z herbem Odrowąż, a jedna gałąź Łaniewskich Wołków na Litwie z herbem Dwie wieże” (Bon.).

Stanisław Łaniewski, dziedzic części Świdnika, w pow. grabowieckim, 1550 r. (Gr. Grabow.). Marcin z Łoszkowa pod Horodłem, zabity 1561 r. przez Wołajowskiego (Zap. Gr. Horod.). Jan i Kazimierz Aleksander, z woj. wileńskim, Wojciech, z kaliskim, podpisali elekcję króla Michała 1669 r., Andrzej, starosta przeroślski, i Michał, z woj. trockim, elekcję Augusta II w 1697 r. Gerwazy otrzymał 1702 r. konsens na cesję starostwa i wójtostwa przeroślskiego Stanisławowi Eydziatowiczowi, chorążemu smoleńskiemu (Spisy Wolffa). Franciszek z woj. brzeskiego litewskiego, dwaj Michałowie, z wołyńskiego, elektorzy Stanisłwa Leszczyńskiego 1733 r. Fabian, skarbnik witebski 1788 r., podpisał manifest szlachty litewskiej 1763 r. (Vol. Leg.).

Łaniewscy herbu Korczak zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Kongresowym w latach 1836-1862, zapisani do ksiąg szlachty ówczesnej guberni lubelskiej.

Genealogia
(osób: 111)

 

• KAROL Wołk-Łaniewski h. Korczak (1799-1858), s. Józefa i Anieli Chmielińskiej, dziedzic dóbr Bychawa, Bronice i Drzewce, w Lubelskiem; wnuk Tomasza, pisarza grodzkiego bełskiego; wylegitymował się ze szlachectwa w Królestwie Kongresowym 1840 r. z herbem Korczak, zapisany do ksiąg szlachty ówczesnej guberni lubelskiej; ur. w parafii Skierbieszów, zm. Paryż (Bon.; Sęcz.); 1ż. (ok. 1830) Rozalia Raciborska (ok. 1810-ok. 1840); dzieci: Adam; 2ż. (1841) Olimpia Wentzl (ok. 1820-1889), c. Józefa, radcy stanu, i Marii Działyńskiej; dzieci: Maria, Józefa, Stanisław.
 

• ROZALIA Wołk-Łaniewska h. Korczak (1802-1859), c. Józefa i Anieli Chmielińskiej; zamieszkała w mieście Zamość ok. 1825; ur. prawd. w parafii Skierbieszów (Bon.; MK Warszawa: św. Krzyż); m. (ok. 1820) Aleksander Jan Linsenbarth (ok. 1790-po 1831), pułkownik wojsk polskich, inspektor w Dyrekcji Ubezpieczeń w Zamościu (?); dzieci: Aniela Linsenbarth (ok. 1825-po 1845), ur. Zamość miasto, voto (20 VII 1845 Warszawa) Kornel Malczewski (ok. 1814-po 1845), s. Onufrego, marszałka powiatu hrubieszowskiego, i Joanny Romanowskiej, dziedzic dóbr Sitno z przyległościami, w pow. hrubieszowskim, gub. lubelskiej, tamże zamieszkały; ur. we wsi Uchnów, w Galicji; ślub w parafii św. Krzyża, uwagi: on kawaler lat 31, ojciec nie żyje, ona panna lat 20, świadkowie: Adolf Brajczewski, dziedzic dóbr Podwysokie, lat 56, oraz Seweryn Brajczewski, przy ojcu zostający, lat 21, obydwaj stale zamieszkali we wsi Podwysokie w gub. lubelskiej (MK Warszawa: św. Krzyż).

Źródła: Bon. t. 15/169-174; Dw. Teki; Koj.; Nies. t. 6/204; Sęcz.; Urus.