Świrski

Świrski h. Lis, vel Świerski, nazwisko i tytuł wzięli od zamku i majątku Świr w powiecie oszmiańskim. Od XVII stulecia licznie rozrodzeni podupadli majątkowo, lecz prawie stale, jeszcze w początkach XIX
stulecia używali tytułu książęcego. Jedna linia tej rodziny przyjęła nazwisko Pietkiewicz herbu Lis, druga Bolko, lecz obydwie wygasły. 

Źródła: Bork. Sp.; Kos. t.1; Nies.; Żern.


Świrski h. Szaława, vel Świerski, w woj. ruskim, podolskim, w ziemi chełmskiej i na Kujawach. Pisali się zdawna „ze Świrza” lub „z Romano-wa” na Rusi. Ich gniazdem jest Świrz in. Świerz, pow. Przemyślany,
dawne woj. ruskie. Stanowią odgałęzienie Halków (Halka), i są jednego pochodzenia z Ledóchowskimi i Strzyżami herbu Szaława. Rodzina Świrskich wydała wielu znanych w swoim czasie wojskowych. Niesiecki wymienia m.in. Chleba z Romanowa Świrskiego, starostę kołomyjskiego, „który w batalii z Wołochami za buławy Jana Tarnowskiego hetmana, chorągiew już upadającą dźwignął, zabiwszy dwóch ręką swoją Woło-chów”. Świrscy herbu Szaława zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862. Z nich: 1 kasztelan – 1550. 
Genealogia 
(osób: 31)

• EMILIA Świrska h. Szaława (ok. 1821-po 1857), c. Jóefa i Wiktorii Terleckiej; zamieszkała Wola Gródecka; ur. Gdeszyn, parafia Grabowiec, obecnie woj. lubelskie, chrz. 1821, zm. Międzyrzecz Podlaski (MK Grabowiec); m. (4 XI 1839 Grabowiec) Jan Pius Kukiel vel Kukiel-Krajewski h. Leliwa (11 III 1816-1877), s. Adolfa i Zofii Fredro h. Bończa, dzierżawca wsi Zaborce, Gruszka Zaporoska; ur. Międzyrzecz Podlaski, zm. tamże.

• KRZYSZTOF Jakub Świrski h. Szaława (ok. 1807-po 1847), s. Józefa i Ewy Łoniewskiej, urzędnik, sekretarz 1841 r. w Urzędzie municypalnym miasta Warszawy; wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862 z herbem Szaława (Szl. Król.); zamieszkały stale Warszawa, ul. Świętojańska nr 30; ur. miasto Kałuszyn, gubernia mazowiecka (MK Kałuszyn); ż. (2 II 1841 Warszawa) Wiktoria Bednarska (ok. 1819-po 1847), c. Wincentego, obywatela, i Józefy Kozłowskiej, zamieszkałych z rodziną w Warszawie, ul. Bednarska nr 2678; ślub w parafii św. Jana, uwagi: on kawaler lat 34, ona panna lat 22, przy rodzicach zamieszkała; świadkowie: Albert Bystrzanowski, naczelnik Biura kontroli służących, Tomasz Brodzki, urzędnik w Urzędzie municypalnym miasta Warszawy, obaj pełnoletni, w Warszawie zamieszkali; małżeństwo pobłogosławił ks. Mateusz Jasiński, kanonik i profesor w Seminarium (MK Warszawa: św. Jan); dzieci: Władysław, Paulina, Kazimierz, Cezaria.

Źródła: Bork. Sp. 437; Kos. t.1; Nies. t.8/584-587; SGKP t.11/717; Szl. Król.; Żern. t.2/405, 408; Żych. t.1/130-136.