Symonowicz

Symonowicz h. własnego (in. Symonowicz), vel Simonowicz, Szy-monowicz, Szymonowic, rodzina pochodzenia ormiańskiego, nobilitowana w Polsce na prawach skartabelatu 1768 r. Opisu hebu nie przedstawiono.
Nie wiadomo czy ci sami Symonowiczowie zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862. Znacznie wcześniej, bo już 18 IV 1590 r. nadano szlachectwo, wraz z herbem (Symonides, Kościesza odmienna II) i nazwiskiem Bendoński, wybitnemu poecie renesansowemu Szymonowi Szymonowicowi (Simon Simonides), z rodziny ormiańskiej, autorowi sielanek.
Opis herbu. – Tarcza: w polu czerwonym rogacina rozdarta i przekrzyżowana, srebrna. Klejnot: wieniec laurowy, na którym dwie kopie w krzyż skośny i jedna na opak, na nich, złote. Labry czerwone, podbite srebrem. 

• ANIELA Symonowicz (ok. 1820-po 1844), c. Jana i Marianny Golańskiej; zamieszkała Goławin, parafia Chociszewo, pow. Płońsk, woj. mazowieckie (MK Chociszewo); m. (5 II 1844 Chociszewo) Feliks Nowicki (ok. 1820-po 1844), s. Wojciecha i Marianny Trząsała; ślub w parafii Chociszewo, pow. Płońsk, miejscowość: Goławin (MK Chociszewo).

Szymon Szymonowic-Bendoński

(1558-1629)

• JAN Jakub Symonowicz (1740-1816), s. Krzysztofa i Zofii NN., kapłan obrządku katolicko-ormiańskiego, arcybiskup ormiański Lwowa; proboszcz w Łucku na Wołyniu 1783, arcybiskup ormiański lwowski 1799; otrzymał nobilitację w 1768 r.; ur. Kamieniec Podolski, zm. Lwów (Korw.; Theod.; PSB t.46/245).

Źródła: Bork. Sp. 438; Stup. t.3/109; Szl. Król.; Żern. t.2/409; Ludwik Korwin, Ormiańskie rodziny szlacheckie, s. 154; Leon Theodorowicz, Nieco o heraldyce i rodach Ormian polskich, s. 15; Wikipedia: 1, 2.