Zalaszowski

Zalaszowski h. Półkozic, vel Zalasowski, Zalassowski, Zalazowski, w woj. krakowskim. Mieszczańska rodzina krakowska, nobilitowana przez Zygmunta Augusta 1555 r. (Pap.). Otrzymali potwierdzenie szlachectwa na sejmie 1676 r. (Con.). 

Mikołaj, doktor praw, archidiakon, kanonik poznański 1669, wydał do druku „Jus Regni Poloniae” 1701 (Nies.). 

W XVIII i XIX wieku Zalassowscy byli właścicielami m. in. dóbr Żelisławice, Trzebiesławice, Dziewki, w parafii Siewierz, obecnie pow. Będzin, woj. śląskie. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862, jako Zalassowscy herbu Półkozic. 

Zapewne do tej rodziny należała Katarzyna Malcherowa-Weiglowa, córka Stanisława Zalasowskiego, spalona na stosie w Krakowie 1539 r. za herezję. Jej siostra Barbara Zalasowska była znaną w ówczesnym Tarnowie kobietą interesu, nabyła m. in. Chyszów, a nieco później także część wsi Biała. W XVI wieku notowana jest w regestach poborowych rodzina Zalasz, nieznanego herbu, do której należały w 1508 r. dobra Suliszów koło Chmielnika, obecnie pow. Kielce, woj. świętokrzyskie (Paw.).

Genealogia 
(osób: 41)
 

• HIPOLIT Onufry Zalaszowski, Zalassowski h. Półkozic (1777-1832), s. Kazimierza i Franciszki Marchockiej, dziedzic dóbr Żelisławice, parafia Siewierz, obecnie pow. Będzin, woj. śląskie (MK Siewierz); jego syn został wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862 z herbem Półkozic (Szl. Król.); ur. Siewierz, parafia Siewierz, chrz. 1777, na chrzcie otrzymał imiona: Onufry Hipolit; zm. tamże (MK Siewierz); ż. (9 V 1811 Wrocimowice) Felicjanna Apolonia Wójcicka (ok. 1791-1858), c. Szymona i Elżbiety Kmita; zm. Żelisławice, parafia Siewierz; w aktach zapisywana rozmaicie: Felicja Wójcik, Woźnicka, Woińska, Wojacka (MK Siewierz); jej matka Elżbieta Wójcicka z d. Kmita, c. Stefana i Marianny Grabiańskiej, zm. Siewierz 1848 (MK Siewierz); ślub w parafii Wrocimowice, pow. Proszowice, obecnie woj. małopolskie, miejscowość: Sudołek, uwagi: on lat 34, ona lat 20 (MK Wrocimowice); dzieci: Soter, Teofil, Emilia, Hipolit (Franciszek).
 

• NEPOMUCENA Antonina Teodora Joanna Zalassowska, Zalasowska h. Półkozic, voto Psarska (ok. 1815-po 1845), c. prawd. Marcina i 2ż. Justyny Bielowskiej; zamieszkała Gołoszyn, parafia Wysocice, pow. Miechów, obecnie woj. małopolskie (MK Wysocice); ur. prawd. Dziewki, parafia Siewierz, obecnie pow. Będzin, woj. śląskie (MK Siewierz); m. (1837 Siewierz) Józef Psarski h. Jastrzębiec (19 III 1811-16 I 1896), oficer wojsk polskich, uczestnik powstania listopadowego 1830/31, ziemianin; podczas powstania służył w 4 pułku, z którym brał udział m. in. w bitwie pod Grochowem; dziedzic dóbr Gołoszyn, parafia Wysocice; ślub w parafii Siewierz, miejscowość: Dziewki, uwagi: ona zapisana jako Antonina Nepomucena Teodora Zalasowska (MK Siewierz); dzieci: Edmund Konstanty (18 II 1842-8 V 1910), żołnierz powstania styczniowego 1863/64, dziedzic po ojcu majątku Gołoszyn, ur. Dziewki, parafia Siewierz, obecnie pow. Będzin, woj. śląskie, chrz. 1842, imiona: Konstanty Edmund, błędnie zapisano nazwisko jako Bański, żonaty z Florentyną Woźniakowską (MK Siewierz); Marianna Wanda Salomea (ur. 1845), ur. Dziewki, parafia Siewierz, obecnie pow. Będzin, woj. śląskie, chrz. 1845 (MK Siewierz) – Psarscy. 

 
Źródła: Bork. Sp. 526; Nies. t.10/38; SGKP t.11/574; Szl. Król.; Żern. t.2/557.