Szyller

Szyller, vel Schiller, Schüller, rodzina wywodząca się prawdopodobnie z Niemiec. Jedna gałąź od kilku pokoleń mieszkała w Warszawie, gdzie jej przedstawiciele są notowani w aktach już w I połowie XVIII wieku. Z nich: Franciszek, jubiler i radny gminy Starej Warszawy ok. 1790. Teofil (ok.
1825-po 1857), ojciec, architekt, oraz syn jego Stefan (1857-1933), archi- tekt, konserwator zabytków, przedstawiciel historyzmu w architekturze.

• AMELIA Szyller, Schüller (ok. 1860-po 1885), c. Teofila i Izabelli Żochowskiej; ur. Warszawa; m. (19 IV 1885 Warszawa) Józef Piotr Jopkiewicz (ok. 1860-po 1885), s. Hipolita i Magdaleny Myślińskiej; ślub w parafii św. Andrzeja (MK Warszawa: św. Andrzej).

Stefan Szyller

(1857-1933)

• STEFAN Szyller (4 IX 1857-22 VI 1933), s. Teofila i Izabelli Żochowskiej, architekt, konserwator zabytków, przedstawiciel historyzmu w architekturze; absolwent Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu 1881; przeniósł się na stałe do Warszawy w 1888 r.; twórca m. in. Politechniki (gmach główny), Biblioteki Uniwersyteckiej i „Zachęty” w Warszawie, pawilonów mostu i wiaduktu J. Poniatowskiego, wiaduktu Markiewicza na ul. Karowej, wielu kamienic warsz., a także licznych kościołów w Polsce, m. in. przebudowa kościoła św. Michała w Ostrowcu Św.; jeden z organizatorów Muzeum Rzemiosł; ur. Warszawa, zm. Kutno, poch. Warszawa, Cm. Powązkowski, kw. 157-V-6/7 (Cm. Pow.; Bazyl.; Wikipedia); ż. (ok. 1885) Zofia Rymowicz (ok. 1865-po ); dzieci: Jadwiga, Stefan, oraz córki NI.

Źródła: Stanisław Herbst (red.), Encyklopedia Warszawy, Warszawa 1975; Stanisław Łoza, Architekci i budowniczowie w Polsce, Warszawa 1954; Małgorzata Omilanowska, Architekt Stefan Szyller 1857–1933, Warszawa 2008.