Orliński

Orliński h. Cielątkowa, pisali się z Orlińczy. Notowani w Wielkopolsce w XVII wieku, w pow. barskim, na Podolu, 1615. Nazwisko mogli wziąć od wsi Orlina in. Orlina Mała k/ Słupcy, gmina Grodziec, parafia Królików. 

W XIX wieku wieś ta wchodziła w skład dóbr Grodziec. W Słowniku Geograficznym Królestwa Polskiego wymieniona jest wieś Orlińce, w dokumentach zapisywana jako „Orlińcze”. W XIX wieku położona była na granicy guberni podolskiej i wołyńskiej, w pow. proskurowskim, gminie Chodkowce, parafii Mikołajów (SGKP). Wieś ta należała do dóbr królewskich, starostwa barskiego. W latach 1615-1616 trzymał ją prawem dożywotnim w połowie Piotr Orliński z małżonką swą Beatą, a w drugiej Jeremi i Iwan Orlińscy „cum conditione służby wojennej more aliorum nobilium capitan. barensis” (Jabłonowski, Lustracje, s. 27). 

Orlińscy zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862, bez podania herbu. Z nich: Franciszek, kapitan kościuszkowski 1794 r., członek krakowskiej loży wolnomularskiej (Girt.). 

Genealogia
(osób: 38)

• ANNA Orlińska (ok. 1810-po 1856), c. Jana i Agnieszki Żukowskiej, dziedziczka wsi Pyszny Bór, parafia Ołyka, gubernia wołyńska, obecnie Ukraina; m. (29 I 1833 Ołyka) Wincenty Kownacki (ok. 1800-po 1856), s. Pawła i Małgorzaty Brodowskiej, właściciel dóbr Pyszny Bór 1833-1856, par. Ołyka; ślub w parafii Ołyka (MK Ołyka); dzieci: Józef (ur. 1834 Pyszny Bór), Franciszek (ur. 1835), Dominik (ur. 1836), Aniela (ur. 1838), Karolina (ur. 1840), Wojciech Józef (ur. 1843), Józef (ur. 1847), Piotr (ur. 1850), Rozalia (ur. 1852), Franciszka (ur. 1854), Jan (ur. 1856) – Kownaccy.

• KLEMENS Andrzej Orliński (1793-po 1846), s. Piotra i Tekli Dereniowskiej, podporucznik wojsk polskich; wstąpił w 1812 r. do 3 pułku jazdy wojsk Ks. Warszawskiego; w 1815 r. został przeznaczony do 2 pułku ułanów, a w 1826 r. awansował na podporucznika w batalionie weteranów czynnych; w 1835 r. umieszczony w komendach inwalidów; odbył kampanie: 1809 r. przeciw Austrii, 1812 r. w Rosji, 1813 r. w Niemczech i 1814 r. we Francji; z racji stopnia oficerskiego otrzymał 1837 r. przyznanie szlachectwa w Królestwie; ur. Suchoraba, pow. Wieliczka, dawniej Bochnia, gmina Niepołomice (Urus.; MK Krasnystaw); ż. (22 VIII 1826 Krasnystaw) Józefa Krystyna Dwernicka h. Sas (ok. 1807-po 1846), c. Ignacego i Konstancji Małachowskiej?; ur. Chodorowce? pow. Tomaszów Lubelski; ślub w parafii Krasnystaw, obecnie woj. lubelskie, uwagi: ona zamieszkała w Krasnymstawie przy rodzicach (MK Krasnystaw); dzieci: Ludwik, Kamila, Emilia, Robert, Helena, Brunon, Szczepan, Izabela.

Źródła: Bork. Sp. 293; Dw. Teki; Nies. t.3/114; SGKP t.7/587; Urus. t.12/381-382; Żern. t.2/160.