Guliński

Guliński h. Bończa, stanowią zapewne odgałęzienie Gulińskich herbu Janina. 

Pobikrowski

Pobikrowski h. Bawola głowa odm. (in. Bawola głowa z kolcem), używali także h. Wieniawa oraz h. Półkozic, drobna szlachta na Podlasiu, nazwisko wzięli od wsi parafialnej Pobikry, mylnie Pobikrów, dawniej Pobikrowy, w ziemi drohickiej, obecnie pow. Wysokie Mazowieckie, gmina Ciechanowiec.

Zadarnowski

Zadarnowski h. Sulima, vel Zadernowski, w W. Ks. Litewskim, i na Podlasiu, używali przydomków Kot i Ratold. 

Haraziński

Haraziński h. Korwin, w dawnym woj. sandomierskim, pochodzą pewnie od Haraźnych (Haraźny). 

Hasselquist

Hasselquist h. własnego, vel de Hasselquist, Haselquist, Hazelquist, rodzina pochodzenia szwedzkiego, otrzymała szlachectwo galicyjskie 1807 r. 

Haydes

Haydes h. Genderych (in. Gienderych, Genderich), vel de Haides, Haidesz, do Polski mieli przybyć z Czech. 

Lechnicki

Lechnicki h. Zadora, vel Lechnacki, Lachnicki (?), w W. Ks. Litewskim, później także na Podlasiu i w Lubelskiem. Pierwotnym ich nazwiskiem było zdaje się Grom, a Lechnicki (Lechnacki) – przydomkiem.

Helcel

Helcel h. Sztersztyn (in. Szternsztyn), vel Szernsztyn-Helcel, Heltzel, Hölzel von Sternstein (Sterstein), rodzina krakowska, pochodzenia austriackiego. 

Hempel

herb Hempel

herb Prątnicki

Hempel h. własnego (in. Hempel, Prątnicki odm.), vel de Hempel, a Hempelsdorff, Hempell, czasem Chempel, Hampel, rodzina osiedlona w XVII w W. Ks. Litewskim, a w XVIII wieku w Warszawie. Otrzymali szlachectwo w Polsce w 1790 r., jednak już wcześniej posiadali szlachectwo niemieckie.

Heppen

Heppen herbu Heppen (herb własny), vel de Heppen, szlachta niemiecka, uzyskali nobilitację od cesarza Ferdynanda III-go w 1639 r., zaś w Polsce indygenat na sejmie 1768 r. (Vol. Leg.).