Zgórski

Zgórski h. Łodzia, vel Zgorski, Zgurski, wymieniają ich Małachowski oraz Kuropatnicki w 1789 r. Nazwisko mogli przyjąć od wsi Zgórsko, Zgórz, Zgórki, etc. Są trzy wsie o nazwie Zgórsko w Małopolsce (w tym dwie w obecnym woj. świętokrzyskim).

Zientecki

Zientecki h. Nieczuja odm., vel Ziętecki, na Mazowszu. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862 z herbem Nieczuja odmienna.

Złotarzewski

Złotarzewski h. Tępa podkowa, vel Złotaszewski, rodzina kozacka, nobilitowana na sejmie 1659 r. Pierwotnie nazywali się Złotareńka (Złotareńko, Zołotareńko, Zołotorenko). Ich protoplastą ma być nobilitowany Kozak, Wasyl Złotareńka, vel Złotarzewski (Con.). Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862, jako Złotaszewscy herbu Tępa Podkowa.

Znatowicz

Znatowicz h. Grzymała (odm.), na Litwie, w województwie trockim 1791. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862. Z tej rodziny: Bronisław Znatowicz (zm. 1917), chemik, jeden z twórców polskiej terminologii chemicznej.
Odmiana herbu – w murze otwarta brama, bez rycerza.

Zuberbier

Zuberbier h..., vel Zuberbir, rodzina gdańska, osiedlona w Warszawie i w obecnym woj. łódzkim. Karol Zuberbier, otrzymał zatwierdzenie praw tzw. nowego szlachectwa w okresie zaborów z racji posiadania Orderu Św. Stanisława 3 klasy. Wdowa po nim i synowie zostali wylegitymowani ze

Zygler

Zygler h. Zagłoba, vel Zigler, Zyglerowicz, nobilitację otrzymał 1768 roku, na zasadzie skartabellatu, Franciszek Zygler, natomiast Jan, nobilitowany 1790 r. (Con.). Zyglerowie zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862.

Zerzyński

Zerzyński h. Kościesza, vel Zerzeński, Żerzyński, Rzerzyński, Rzeżeński, ale chyba też Zerznicki, na Mazowszu, niegdyś pisali się z Zerzyn. Ich wsią gniazdową jest Zerzeń albo Zerzno i Zerzyn (Rzizno), dawniej w pow. warszawskim, gmina Zagoźdź, parafia Zerzeń (SGKP), ale też leżąca nieopodal Wola Zerzyńska.

Żarski

Żarski h. Starykoń, vel Zarski, pisali się z Żarów (de Żary), a nazwisko wzięli od wsi Żary w woj. krakowskim 1584 (Pap.), obecnie powiat Kraków, gmina Krzeszowice. Żarscy zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862. Z tej rodziny:

Żeleżyński

Żeleżyński h. Jelita, vel Żeleziński, Zieleziński, Żelesiński, Żeleżeński, wymienia ich Kuropatnicki w 1789 roku. Ich rodzinnym gniazdem jest zapewne wieś Żeleźnia, pow. Ciechanów, gmina i parafia Glinojeck, woj. mazowieckie. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862.

Żurkowski

Żurkowski h. Ostroga, vel Żórkowski, otrzymali szlachectwo Królestwie Polskim wraz z herbem Ostroga (Ostr.). Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie w latach 1836-1862.
Herb — w polu czerwonym ostroga srebrna kółkiem na dół. Nad hełmem w koronie trzy pióra strusie.