Jaczewski

Jaczewski h. Leliwa vel Jaczeski, na Mazowszu, pochodzą ze wsi Jaczewo w dawnej ziemi liwskiej, w parafii Korytnica. Obecnie wieś nazywa się Jaczew i leży w gminie Korytnica, powiat Węgrów, woj. mazowieckie. Wydaje się, że pierwotnym herbem Jaczewskich był Jastrzębiec, z którym legitymowali się w XVIII i XIX wieku. Marcin i Michał, dziedzice Jaczewa 1453 r. Sięgniew, Bartłomiej, Jan, syn Dersława, Jan Wyrzyk i brat jego Mikołaj, dziedzice Jaczewa, otrzymali 1476 r. wraz z innymi ziemianami liwskimi, różne wolności dla Jaczewa, od ks. Konrada (K. Maz.). Jaczewscy podpisali elekcję 1764 r. z ziemią liwską. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa 1804 r. w Galicji zachodniej, a w Królestwie Polskim w latach 1836-1862. Gałąź tej rodziny osiadła z dawna na Wołyniu, gdzie Adam, zastawny posiadacz części Perespy i Kozina od ks. Lubeckiego, spisał testament i umarł 1623 roku. Jedna linia (zapewne potomkowie przedstawiciela rodu zajmującego funkcję podpisarza) używała przydomku Podpisek, inne miały przydomki Adamik in. Jadamik i Grobla. Z tej rodziny: Antoni, wiceregent i burgrabia grodzki liwski 1755, poseł ziemi liwskiej i elektor 1764, podpisarz ziemski i grodzki liwski 1765, regent grodzki i ziemski oraz żupnik liwski 1768, pisarz ziemski i grodzki liwski 1777, poseł na sejm 1784. Franciszek (1832-1914), biskup diecezji lubelskiej. 

Jagniątkowski

Jagniątkowski h. Lubicz vel Jagniątkoski, Jagniętkowski, pisali się z Jagniątek w dawnym powiecie orłowskim, parafia Łęki Kościelne, zwali się czasem w XIV wieku Jagniątkami (Bon.). Jan Luba z Jagniątek,

Jakacki

Jakacki h. Radwan, ze wsi Jakać in. Jakacz w ziemi łomżyńskiej, parafii Śniadowo. Stanowią jeden dom z Magnuszewskimi. 

Abraham Magnuszewski z Jakacza, podsędek łomżyński 1539, a sędzia ziemski 1554 roku, zwał się następnie Jakackim. W 1564 r. był poborcą wiskim (Vol. Leg.). Wojciech Jakacki, dziedzic dóbr Jakacz-Borki 1679 r. (Wyr. Tryb. Piotrk.). 

Wieś Jakać, gniazdo rodu Jakackich, jest obecnie położona w gminie Śniadowo, powiat Łomża, woj. podlaskie. Wspominana w aktach 1552 r., była niegdyś królewszczyzną, dziedzictwem Jana Mleczki (Gloger). W 1827 r. dzieliła się na Jakać Starą, Jakać Młodą i Jakać Borki, mające ogółem nieco ponad 200 mieszkańców (SGKP).

Jakaccy podpisali 1569 r. unię Litwy z Koroną. Byli elektorami 1669 i 1697 r. z ziemii łomżyńskiej. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Kongresowym w latach 1836-1862. 

Genealogia

(osób: 51)

• JÓZEFA Maria Jakacka h. Radwan (1847-po 1870), c. Wincentego i Balbiny Podczaskiej; m. (1866 Goworowo) Jan Zambrzycki h. Kościesza (1829-1890), s. Gabriela i Ewy Zambrzyckiej; ślub w parafii Goworowo, obecnie gmina Goworowo, pow. Ostrołęka, woj. mazowieckie, miejscowość: Góry (MK Goworowo); dzieci: 1/ Helena Jadwiga (ur. ok. 1868), voto: Wilhelm Engelbrecht; 2/ Zenon Józef (1869-1909), 3/ Jadwiga (1870-1897) – Zambrzyccy.

 

• WINCENTY Epifaniusz Jakacki h. Radwan (ok. 1800-po 1855), s. Walentego i Kunegundy Górskiej, patron przy Trybunale Cywilnym guberni płockiej w latach 1830-1855; absolwent wydziału prawa i administracji Uniw. Warszawskiego 1826; podpisał adres woj. płockiego do sejmu 21 I 1831; wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie Polskim 1837 r. z herbem Radwan (Bon.; Urus.; Szl. Król.; Gerb.); ż. (22 IX 1838 Lipowiec) Balbina Alfonsa Józefa Podczaska (ok. 1815-po 1847), c. Kacpra i Tekli Bromirskiej; ślub w parafii Lipowiec Kościelny, obecnie gmina Lipowiec Kościelny, pow. Mława, woj. mazowieckie, miejscowość: Niegocin, uwagi: kawaler, panna; błędnie zapisano nazwiska: Jakucki, Podczuska (MK Lipowiec); dzieci: Wanda, Józefa, Władysław.

Źródła: Bon. t. 8/151; Nies.; SGKP t. 3/374; Sęcz.; Szl. Król.; Urus. t. 5/324-325.

Jałbrzykowski

herb Grabie odm.

herb Kościesza

Jałbrzykowski h. Grabie (odm.) vel Grabia-Jałbrzykowski, ze wsi Jałbrzyki w ziemi łomżyńskiej, stanowią gałąź rodu Jałbrzyków herbu Grabie. Wojciech i Gosław, nabywszy 1415 r. majątek Jałbrzyków-Stok w ziemi łomżyńskiej, pisali się od niego Jałbrzyk, a ich potomkowie to nazwisko zmienili na Jałbrzykowski. Gocław Jałbrzykowski, współdziedzic wsi Wierciszewo i Szymbory (Senbori) pod Wizną 1577 r. (Paw.). Jałbrzykowscy podpisali elekcje 1669 i 1697 r. z ziemią łomżyńską, 1764 r. z woj. poznańskim. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862, niektórzy z herbem Kościesza.
Są jednego pochodzenia z Wądołowskimi z Wądołowa, Wyszyńskimi z Wyszonki, a zapewne również z Rakowskimi, Czarnowskimi, Mazowskimi i Kozikowskimi.

Jamiołkowski

Jamiołkowski h. Doliwa vel Jemiołkowski, Jamiałkowski, rodzina podlaska, z Jamiołek w ziemi bielskiej, zwali się pierwotnie Jamiołkami.

Janasz

Janasz h..., vel Janasch, Jannasz, Jannasch, Jannosch, na Mazowszu i Podlasiu. Jerzy Janasz, subdelegat brański i sędzia kapturowy liwski 1764. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862, bez podania herbu. Byli także neofici tego nazwiska.

Janczewski

Janczewski h. Dołęga, na Litwie, w księstwie żmudzkim w XVII i XVIII wieku. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa przed deputacją wywodową wileńską 1798 i 1826, a kowieńską 1846.

Jaroszewicz

Jaroszewicz h. Prus I, przydomku Kwaczyński, w woj. witebskim. Jerzy Piotr Jaroszewicz-Kwaczyński, namiestnik 1713, regent grodzki witebski 1716, sekretarz królewski 1722, żonaty z Eufrozyną Kownacką, wziętą w niewolę turecką. Zapewnili go, że umarła i zaślubił Kopakowską. Gdy pierwsza żona z niewoli wróciła, porzucił drugą i żył z pierwszą, aż do jej śmierci i następnie poślubił Judytę Rachelę Rymaczewską. Konsystorz wileński uznał drugie jego małżeństwo za nieważne, lecz, że je zawarł nie przekonawszy się dokładnie, o śmierci pierwszej żony, skazany został 1708 r. na zapłacenie 15 fl. na szpitale, i na pokutę kościelną, leżenie krzyżem w ciągu siedmiu Mszy (Ist. Jur. Mat.).

Jarzyński

Jarzyński h. Trzaska, licznie rozrodzeni na Mazowszu. Pochodzą niewątpliwie od Jarzynów tego herbu. Podpisali elekcję 1764 r. z województwem płockim. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862. 

Jasieński

Jasieński h. Dołęga, vel Jasiński, rodzina kujawska, wyszli ze wsi Jasień (inaczej Jasienie), w ziemi dobrzyńskiej, parafia Tłuchowo, obecnie pow. Lipno. Pisali się także „z Wielkiej Jasionny”.