Łazicki

Łazicki h. Jastrzębiec vel Łaziski, rodzina małopolska, wywodząca się ze wsi Łaziska Grocholickie, parafia Bogoria, dawniej pow. Sandomierz, obecnie gmina i powiat Staszów, woj. świętokrzyskie. Pietrasz z Łazisk świadczył 1405 r. w Opatowie (Kod. Młp.). Jan Łazicki, student Uniwersytetu w Bazylei 1558. Jan, Krzysztof i Mikołaj Łaziccy, dziedzice Łazisk 1578 r. (Paw.). Łaziccy byli elektorami 1669 i 1697 r. z woj.  sandomierskiego, 1733 r. z woj. bełskiego. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862. Inni wylegity- mowali się w Ces. Rosyjskim, w guberni kijowskiej 1854 r., wpisani do ksiąg szlachty tejże guberni 1896 roku. 

Łaźniewski

Łaźniewski h. Prawdzic (in. Prawda), vel Łaźnieski, Łaźniowski, pisali się z Łaźniewa in. Łaźniowa Wielkiego w ziemi warszawskiej. Obecnie wieś Łaźniew położona jest w gminie Błonie, pow. Warszawa Zachodnia, woj.

Łojewski

Łojewski h. Jasieńczyk, vel Łojowski, rodzina mazowiecka, pisząca się niegdyś z Łojów w ziemi ciechanowskiej. Wieś Łoje znajduje się w parafii Krzynowłoga Mała, obecnie pow. Przasnysz, woj. mazowieckie.

Łukaszewicz

Łukaszewicz h. Trójstrzał vel Łukasiewicz, nobilitowani w r. 1791 w czasie Sejmu Wielkiego (Bon.). Herb nadany przedstawia w polu błękitnym koronę złotą dwoma złotymi strzałami, ukośnie skrzyżowanymi, żeleźcami do góry przeszytą. Nad hełmem w koronie, na pięciu piórach strusich ręka zbrojna ze strzałą w poprzek wzniesioną (Ostr.). Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862. Z nich: Józef (zm. 1873), zasłużony badacz dziejów ojczystych i autor dzieł historycznych, bibliotekarz biblioteki Raczyńskich w Poznaniu, dziedzic Targoszyc. 

Maciorkowski

Maciorkowski h. Krzywda, vel Maciórkowski, Maciurkowski, rodzina drobnoszlachecka, na Podlasiu i Wołyniu. W 1772 r. byli właścicielami wsi Sikory-Piotrowięta, parafia Kobylin Borzymy, dawny pow. Brańsk, obecnie pow. Wysokie Mazowieckie, woj. podlaskie. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862, oraz w Cesarstwie Rosyjskim, zapisani do ksiąg szlachty guberni wołyńskiej. 
Z nich: N., został 1697 roku miecznikiem orszańskim (Metr. Lit.).

Magnuski

Magnuski h. Abdank (in. Habdank, Awdaniec), w woj. sieradzkim, są jednego pochodzenia z Kozubskimi tego herbu.

Majeranowski

Majeranowski h. Jelita vel Majeranoski, Majeronowski, wyszli zapewne z województwa krakowskiego, gdyż tam notują ich oblata 1687 r. (Ks. obl. krak. 114 p. 1205). Z tej rodziny Tomasz otrzymał 1713 r. nominację na