Szyłański

Szyłański h. Topór vel Szylański, rodzina pochodzenia tatarskiego na Litwie. Ci sami zapewne, przydomku Bortkiewicz, występują jako elektorzy Księstwa Żmudzkiego 1697 r. (Con.).

Szymoński

Szymoński h. Jastrzębiec, vel Szymański, przydomku Rajtasz (Raytasz, Rajtas), w województwie rawskim 1781 r. 

Tabaczyński

Tabaczyński h. Grabie, vel Tabaczeński, na Kujawach w XVIII wieku.

Tabiszewski

Tabiszewski h. Bończa, w ziemi sieradzkiej 1756 r., później w Lubelskiem i na Wołyniu. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1861. 

Tafiłowski

Tafiłowski h. Abdank (in. Habdank), rodzina mazowiecka, przydomku Tafił, który był w istocie ich pierwotnym nazwiskiem. Występują w aktach jako Tafiłowscy dopiero od połowy XVII wieku.

Talmont

Talmont h..., v. Talmontowicz, na Żmudzi. Rodzina znana tam już w 1621 roku o czym wspomina Niesiecki w Herbarzu. Wymieniają ich także Konstytucje sejmowe z 1697 r. (Con.). 
Byli właścicielami dóbr Talmontowszczyzna w woj. wileńskim, które już w 1693 r. należały do Berdowskich.

Tarczałowski

Tarczałowski h. Gozdawa, w powiecie wieluńskim, gdzie posiadali majątek ziemski Zajączki, skonfiskowany za udział w powstaniu 1831 r. 
Z nich: Kacper, powstaniec, dzierżawca ekonomii Krzepice, powiat Wieluń. 

Thugutt

Thugutt h. Pelikan, vel Thugut, Tugut, rodzina pochodzenia austriackiego, wywodzą się z Wiednia. Mieszkali m. in. w Łęczycy, dokąd przybyli z Cieszyna nad Narwią na przełomie XVIII i XIX wieku.

Toczyłowski

Toczyłowski h. Abdank (in. Habdank), rodzina podlaska, pochodząca zapewne z tego samego Toczyłowa w ziemi bielskiej, z którego wyszli T. herbu Samson. Osiedleni na Litwie, zostali zapisani w aktach powiatu trockiego 1750 r. Wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1861. 

Todtleben

Todtleben h. własnego vel (von) Tottleben, Todleben, Totleben, Tottloben, rodzina wywodząca się z Saksonii. Pisali się hrabiami na Tottleben, Zeippau i Hausdorf, dobrach położonych do 1944 r. w powiecie Langensalza.
W XIX wielu zamieszkiwali w Warszawie oraz w guberni warszawskiej. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1861. Z nich: Tadeusz Todtleben (1907-1994), działacz ruchu narodowego, sygnatariusz deklaracji założycielskiej Obozu Narodowo-Radykalnego, działacz Organizacji Polskiej.