Pełczyński

Pełczyński h. Jastrzębiec, stanowią zapewne jedną rodzinę z Pełczyckimi herbu Jastrzębiec, ze wsi Pełczyska, w ziemi łęczyckiej, w parafii Wartkowice, obecnie pow. Poddębice, woj. łódzkie. Są jednak także wsie o nazwie Pełczyn. Jedna koło Śremu, druga w parafii Biskupice, pow. lubelski.

Występują w Aktach wielkopolskich od XVI wieku. Nieznany z imienia Pełczyński, należał do orszaku wojewody Mniszcha i z nim uwięziony w Moskwie 1606 r. Mikołaj, poseł brzeski litewski, elektor króla Władysława IV w 1632 r. Ten sam lub inny Mikołaj, podpisał elekcję Jana Kazimierza w 1648 r. z woj. ruskim. Piotr, poseł sieradzki, elektor Michała Korybuta w 1669 r. Andrzej, poległ w wojnie z Moskwą 1660 roku. Maciej, stolnik inflancki 1766 r. Kajetan, geometra królewski 1792 r. Michał (zm. 1833), topograf, generał wojsk polskich. 

Pełczyńscy zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862, bez przedstawienia herbu, zapisani do ksiąg szlachty ówczesnej guberni lubelskiej, oddział podlaski. Potomkowie wymienionego wyżej Michała, generała wojsk polskich, otrzymali w 1845 r. przyznanie praw szlachectwa w Królestwie z zasady stopnia oficerskiego ich ojca.
Genealogia 
(osób: 32)

 

• MARIA Pełczyńska h. Jastrzębiec, voto Baraniecka (1822-6 V 1888), c. Michała i Izabeli Maszkowskiej; ur. Warszawa, zm. tamże, lat 66, poch. Cm. Powązkowski, kw. 33-IV-22, gr. rodz. Baranieckich (MK Warszawa: św. Aleksander; Cm. Pow.); m. (ok. 1840) Grzegorz Stanisław Baraniecki h. Sas (ok. 1808-1889), s. Teodora i Heleny NN.; zamieszkały 1846 r. Warszawa, ul. Elektoralna 786; dzieci: 1. Bolesław (ok. 1845-1846), ur. Warszawa, zm. tamże (MK Warszawa św. Andrzej); 2. Marian Aleksander (ok. 1850-po 1880), żona: (1880 Warszawa) Zofia Pfanhauser (ok. 1860-po 1880), c. Dominika i Aleksandry Malewskiej (MK Warszawa: św. Aleksander); 3. Feliks (1852-1913), ur. Warszawa, zm. Piaseczno, lat 61 (MK Piaseczno); 4. Ewelina Anna Oktawia Emilia (ok. 1852-po 1873), mąż: (1873 Czersk) Maksymilian Antoni Perkowski (ok. 1845-po 1873), s. Wojciecha i Florentyny Garlińskiej (MK Czersk); 5. Julia Karolina Elżbieta (ok. 1852-po 1891), mąż: (1891) Franciszek Czerwiński (ok. 1845-po 1891), s. Napoleona i Anny Melan (MK Warszawa: św. Aleksander) – Baranieccy.

 

gen. Michał Pełczyński
(1775-1833)

 

• MICHAŁ Pełczyński h. Jastrzębiec (8 IX 1775-3 III 1833), s. Jakuba i Marianny Lipińskiej, topograf, generał brygady wojsk polskich, uczestnik kampanii napoleońskich; w aktach także: Andrzej Georgonius Michał Marcin Pełczyński; wg Ks. Wojskowych, wstąpił w 1789 r. (sic!) do korpusu inżynierów koronnych, podporucznik 1791, porucznik 1794, kapitan 2 pułku piechoty 1806, major 1815 r. w sztabie kwatermistrzostwa generalnego wojska, awansował tegoż roku na podpułkownika, a 1820 r. na pułkownika, i w 1830 r. wystąpił do dymisji w stopniu generała brygady; odbył kampanie: 1792 r. w Polsce, 1806-1807 r. przeciw Prusom, 1809 r. w Austrii, 1812 r. w Rosji i 1813 r. przeciw sprzymierzonym i za waleczność otrzymał krzyż złoty Virtuti Militari; ur. Imbramowice, pow. olkuski, zm. Poschła, gm. Parysów, pow. Garwolin; jego synowie otrzymali w 1845 r. przyznanie praw szlachectwa w Królestwie z zasady stopnia oficerskiego ich ojca (Urus.; Sęcz.); ż. (23 I 1821 Siennica) Izabela Zyndram-Maszkowska h. wł. (1802-po 1833), c. Jana Kantego i Antoniny Rychłowskiej; w aktach także błędnie: Moszkowska, Morzkowska; ślub w parafii Siennica, obecnie pow. Mińsk Mazowiecki, miejscowość: Siennica, uwagi: kawaler, panna (MK Siennica); dzieci: Maria, Michał, Hipolit, Emilia, Aleksander.

Źródła: Bork. Sp. 307; Dw. Teki; Elekt. t. 1/266, 2/163; Sęcz.; SGKP t. 7/93; Szl. Król.; Urus. t. 12/268; Żern. t. 2/187; Wikipedia.