Stanilewicz

Stanilewicz h. Leliwa, w Wielkim Ks. Litewskim, w pow. starodubowskim 1788, kowieńskim 1799. Niektórzy byli wyznania kalwińskiego.

Ich gniazdem jest wieś Stanilewicze nad jeziorem Woronowo, w pow. wilejskim, która w 1865 r. należała prawdopodobnie do Okuszków. 

NI. Stanilewicz, sędzia grodzki starodubowski 1788. Józef, oboźny (Kras.). Tomasz Stanilewicz, komornik orszański ok. 1790 (Kon.). 

Stanilewiczowie herbu Leliwa zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Kongresowym w latach 1836-1862.
 

• FELICJANNA Stanilewicz h. Leliwa (ok. 1760-po 1790); może ta Felicjanna zmarła 1806 r. we wsi Medejki, parafia Janiszki, pow. Wilno (MK Janiszki); m. (ok. 1780) Kazimierz Okuszko h. Radwan (1760-1830); dzieci: Joanna Okuszko (ok. 1790-po 1820), mąż: Michał Chrapowicki h. Gozdawa (ok. 1790-po 1831), uczestnik powstania listopadowego 1830/31, marszałek dziśnieński, prezydent gubernialny miński.
 

• IGNACY Dionizy Stanilewicz h. Leliwa (ok. 1800-po 1847), s. Mateusza i NN., prawnik, urzędnik Królestwa Polskiego; zatrudniony jako obrońca powiatu tykocińskiego w Tykocinie, woj. augustowskie, w Sądach pokoju Komisji rządowej sprawiedliwości 1834-1835; zamieszkały Tykocin, pow. Białystok, 1831-1847; wylegitymowany ze szlachectwa w Król. Polskim w latach 1836-1862 z herbem Leliwa (Szl. Król.; A. Kulecka, Urzędnicy Królestwa Polskiego 1815-1915); ż. (ok. 1830) NN. (ok. 1810-po 1847); dzieci (?): Wit, Michał, Kajetan, Placyda, Michalina.

Źródła: Bork. Sp. 416; Kon. 281; SGKP t.11/184; Szl. Król.; Żern. t.2/374.