Suszycki

Suszycki h. Ogończyk, vel Surzycki, w ziemi dobrzyńskiej. Wyszli ze wsi Suszyce (Surzyce) w pow. lipnowskim, w parafii i gminie Szpetal (SGKP).

Jest to gałąź Murzynowskich z Murzynowa w parafii rokickiej, jedni z Rudzowskimi z Rudzowska. „Idą z możnej linii Ogonów, już na początku XIII w. w ziemi dobrzyńskiej osiadłej, do której, prócz innych rodzin należą Kościeleccy, Radzikowscy, Działyńscy, Wolscy, Żelscy, Sokołowscy, Kuczborscy i  Chodorąscy” (Bil.). 

Jan Murzynowski, za Zygmunta Starego (1544-47) dziedzic części Murzynowa i Suszyc, a za Zygmunta Augusta (1564-65) całych Suszyc, od tej ostatniej wsi zaczął się pisać Suszyckim. 

Suszyccy zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862, bez przedstawienia herbu.

Są ponadto Suszyccy herbu Ostoja, a także Suszyccy z przydomkiem Turczynowicz, zapewne herbu Szeliga, którzy otrzymali noblilitację w 1676 r. Ci ostatni podpisali elekcję 1764 r. z woj. brzeskim litewskim.  
Genealogia 
(osób: 23)

• IZABELLA Ewa Suszycka, 1v. Jeżewska 2v. Jarnuszkiewicz (ok. 1800-po 1834), c. Tadeusza i Małgorzaty NN.; ur. prawd. Moniuszki, parafia Dolistowo, obecnie gm. Jaświły, pow. Mońki, woj. podlaskie (MK Dolistowo); 1m. (7 II 1826 Gidle) Benedykt Józef Jeżewski vel Jeżowski (ok. 1800-po 1826), s. Józefa i Julianny Koseckiej; ślub w parafii Gidle, pow. Radomsko, obecnie woj. łódzkie, miejscowość: Niesułów (MK Gidle); 2m. (14 X 1834 Gidle) Michał Franciszek Jarnuszkiewicz (ok. 1800-po 1834), s. Stanisława i Reginy NN.; ślub w parafii Gidle, miejscowość: Pustkowie Niesułów (MK Gidle).

• WAWRZYNIEC Suszycki (15 VIII 1784-1863), s. Tadeusza i Małgorzaty NN., kapitan wojsk polskich, uczestnik kampanii napoleońskich, urzędnik Królestwa Polskiego, nadleśniczy, asesor nadleśny; wstąpił do Legii północno-włoskiej, mianowany podporucznikiem 16 VII 1808; po reorganizacji Legii naddunajskiej 7 XI 1808 służył w 1 kompanii fizylierów, w 1 batalinie; w 1812 mianowany porucznikiem, potem kapitanem; kawaler Legii Honorowej 11 VII 1812; w 1813 służył jako kapitan a la suite w sztabie głównym Wielkiej Armii, w sierpniu skierowany do zakładu pułku nadw. w Dreźnie, zapewne wzięty do niewoli po kapitulacji Drezna 11 XI 1813 (Kirkor, Pod sztandarami Napoleona); nadleśniczy w nadleśnictwie rządowym w Gidle w wydziale skarbowym województwa kaliskiego, komisja rządowa przychodów i skarbu 1834-1835; asesor nadleśny w sekcji dóbr i lasów wydziału skarbowego rządu gubernialnego radomskiego 1850 (A. Kulecka, Urzędnicy Królestwa Polskiego 1815-1915. Warszawa 2019); wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862, bez przedstawienia herbu (Szl. Król.); zamieszkały 1829 r. Niesułów, parafia Gidle, pow. Radomsko, obecnie woj. łódzkie; czasem w aktach: Surzycki; ur. Moniuszki, parafia Dolistowo, obecnie gm. Jaświły, pow. Mońki, woj. podlaskie (MK Dolistowo); tenże zapewne Wawrzyniec zm. Kielce (MK Kielce: Katedra); ż. (25 XI 1829 Warszawa) Teresa Marianna Helena Falęcka (ok. 1809-po 1830), c. Szymona i Antoniny NN.; zamieszkała 1829 r. Warszawa, ul. Królewska 1065; ur. Kraków; ślub w parafii św. Krzyża, uwagi: on kawaler lat 42, nadleśny w leśnictwie gidelskim, ona panna lat 20, rodzice zamieszkali w Krakowie, świadkowie: Jan Alojzy Radomiński, referendarz stanu, lat 42, Ignacy Falęcki, stryj nowozaślubionej, lat 43, obydwaj w Warszawie zamieszkali (MK Warszawa: św. Krzyż); dzieci: Antoni.

Źródła: Bil. nr 186, s. 178-179; Bork. Sp. 433; Nies. t.8/570; Szl. Król.; Żern. t.2/401.