Widłak

 wg Niesieckiego

wg Siebmachera

Widłak h. Widły (in. Gableniec, Gablenz), na Śląsku i w Wielkopolsce. Stanowią odgałęzienie łużyckiej rodziny Gableniec (Gabelenz, Gabelentz) vel Gablenz, mieszkającej w XIV wieku w Saksonii, we wsi Gablenz (łużyc. Jabłońc), w dawnym powiecie rozborskim, dzisiaj powiat Görlitz (SGKP).
Niektórzy Gableńcowie (Gableniec, Gabelentz, Gablenz, von Gablentz), przenieśli się na Pomorze, do woj. malborskiego, gdzie ich wymieniają konstytucje sejmowe 1620 r. (Con.). Pisze o nich Niesiecki: „starożytnej familji ludzie, którzy w różnych ekspedycjach bywali kapitanami, porucznikami deputatami na trybunały, posłami na sejmy, dziedziczyli na Buchwaldzie, luboć i inne majętności mieli nad Lubawą”. Z nich: Jerzy Gablenz (1888-1937), muzyk, kompozytor, dyrygent i pedagog, ur. w Krakowie. 
Inna ich gałąź wywędrowała na Śląsk i tam nazwała się po polsku (od swego herbu) Widłakami. Widłakowie mieszkali też w Wielkopolsce, w powiecie kaliskim, notowani w tamtejszych aktach przynajmniej od 1680 r. (AGZ Kalisz). Z tej rodziny: Jan Nepomucen Widłak (ok. 1747-1809), kanonik kaliski, proboszcz w Gostyczynie 1806.

• EWA Widłak (ok. 1730-po 1754), c. Wawrzyńca i Teresy Baranowskiej; m. (ok. 1754) Mikołaj Napruszewski (ok. 1720-po 1754), s. Wojciecha i Ewy Demkowskiej; w roku 1754 zapisuje żonie przyszłej Ewie Widłakównie 1. 000 złp. (AGZ Konin).

• WAWRZYNIEC Widłak (ok. 1680-1743/46), s. Wojciecha i Barbary Pabianowskiej (Pabjanowska), dziedzic po matce części Głuchowa w pow. kaliskim; posesor wsi Nosków, Biskupice z przyległościami, z klucza opatowskiego, w Kaliskiem; świadek na ślubie Franciszka Widłaka we wsi Droszew, obecnie pow. Ostrów Wielkopolski, woj. wielkopolskie 11 X 1718 (MK Droszew); w 1743 r. sparaliżowany (AGZ Kalisz); ż. (ok. 1710) Teresa Baranowska (ok. 1690-p. 1746), c. Jana i Barbary Sulmowskiej; dzieci: Kacper, Ewa, Melchior, Eleonora.

Źródła: Bork. Sp. 92; Dw. Teki; Nies. t.4/58-59; SGKP t.3/341; Sieb.; Żern. t.1/259-260, t.2/501; Wikipedia: 1, 2.