Janasz

Janasz, vel Janasch, Jannasz, Jannasch, Jannosch, na Mazowszu i Podlasiu.

Janczewski

Janczewski h. Dołęga, na Litwie, w księstwie żmudzkim w XVII i XVIII wieku. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa przed deputacją wywodową wileńską 1798 i 1826, a kowieńską 1846.

Jaroszewicz

Jaroszewicz h. Prus I, przydomku Kwaczyński, w woj. witebskim. Jerzy Piotr Jaroszewicz-Kwaczyński, namiestnik 1713, regent grodzki witebski 1716, sekretarz królewski 1722, żonaty z Eufrozyną Kownacką, wziętą w niewolę turecką. Zapewnili go, że umarła i zaślubił Kopakowską. Gdy pierwsza żona z niewoli wróciła, porzucił drugą i żył z pierwszą, aż do jej śmierci i następnie poślubił Judytę Rachelę Rymaczewską. Konsystorz wileński uznał drugie jego małżeństwo za nieważne, lecz, że je zawarł nie przekonawszy się dokładnie, o śmierci pierwszej żony, skazany został 1708 r. na zapłacenie 15 fl. na szpitale, i na pokutę kościelną, leżenie krzyżem w ciągu siedmiu Mszy (Ist. Jur. Mat.).

Jarzyński

Jarzyński h. Trzaska, licznie rozrodzeni na Mazowszu. Pochodzą niewątpliwie od Jarzynów tego herbu. Podpisali elekcję 1764 r. z województwem płockim. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862. 

Jasieński

Jasieński h. Dołęga, vel Jasiński, rodzina kujawska, wyszli ze wsi Jasień (inaczej Jasienie), w ziemi dobrzyńskiej, parafia Tłuchowo, obecnie pow. Lipno. Pisali się także „z Wielkiej Jasionny”. 

Jastrzębski

Jastrzębski h. Jastrzębiec, vel Jastrzęmbski, Jastrzembski, z Jastrzębi w powiecie łęczyckim. 

Jastrzębscy tego herbu podpisali manifest szlachty litewskiej 1763 r. (Vol. Leg.). Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862, a w guberni wileńskiej 1800-1832. 

Z herbem Jastrzębiec wylegitymowali się też niektórzy spośród Jastrzębskich Ślepowrończyków.

Genealogia

(osób: 55)

• JOANNA Marianna Jastrzębska h. Jastrzębiec (ok. 1800-po 1830), c. Dydaka i Eufrozyny Wielogłowskiej (Bon.); m. (ok. 1820) Antoni Jan Paszyc (ok. 1790-po 1830); dzieci: Antoni Mścisław Paszyc (ur. 1824), ur. Ilkowice, parafia i gmina Słaboszów, pow. Miechów, obecnie woj. małopolskie, chrz. 1824 (MK Słaboszów).

• KAJETAN Jastrzębski h. Jastrzębiec (1795-1869), s. Dydaka i Eufrozyny Wielogłowskiej, właściciel dóbr Ilkowice, parafia i gmina Słaboszów, pow. Miechów, obecnie woj. małopolskie; wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie Polskim 1839 r. z herbem Jastrzębiec; zm. Ilkowice, parafia Słaboszów, lat 73 (Bon.; Urus.; Szl. Król.; MK Słaboszów); 1ż. (30 V 1829 Proszowice) Marianna Maria Wielogłowska (ok. 1810-ok. 1840), c. Andrzeja i Józefy Piegłowskiej; ślub w parafii Proszowice, miejscowość: Szczytniki (MK Proszowice); dzieci: Czesław; 2ż. (ok. 1840) Józefa Cybulska (ok. 1820-po 1850), odziedziczyła po Janie i Teresie Rudnickich Piekary i Ciborowice; matka naturalnej córki Jana Rudnickiego Teresy Tetmajerówny; w latach 1847-1848 o rękę jej zabiegał Julian Dorau; wyszła ostatecznie za Kajetana Jastrzębskiego (Girt. Pam.); dzieci: Ignacy.

Źródła: Bon. t. 8/314-315; Nies.; Sęcz.; Szl. Król.; Urus. t. 6/19-20.
 

Jastrzębski h. Ślepowron (in. Bujny), vel Korwin-Jastrzębski, Jastrzęmbski, Jastrzembski, wyszli z Jastrzębek, w ziemi łomżyńskiej, skąd następnie przeszli na Podlasie, gdzie założyli sześć wsi noszących nazwy: Jastrzębie-Łupiny, J.-Daćbogi, J.-Mroczki, J.-Pluty, J.-Śmiary i J.-Tworki. 

Wszystkie te wsie należą do parafii Domanice, w której znajdują się akta urodzeń tychże Jastrzębskich. Z czasem, licznie rozrodzeni, osiedlili się i w pow. łukowskim, gdzie także spotykamy wsie nazywające się Jastrzębie, i powoli rozeszli się po całym kraju (Bon.). Dla rozróżnienia nosili przydomki, jak np. Boruta, Gołąb, Jakubowicz, Leśkowicz, Marcinowicz, Michoń, Niedźwiedź, Pisarczyk, Puszcz, Sikora. 

Jastrzębscy podpisali elekcje 1669 r. z woj. lubelskim, 1674 r. z woj. czerniechowskim, 1697 r. z ziemią halicką. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Galicji, w sądzie ziemskim lwowskim, grodzkim przemyskim i halickim 1782 r., w Wydziale Stanów we Lwowie 1808 r., w Królestwie Polskim w latach 1836-1862, gdzie niektórzy podali Jastrzębca, jako ich herb rodowy, a także na Litwie, przed deputacją wywodową wileńską w 1819.

Genealogia
(osób: 78)

• AMELIA Jastrzębska h. Ślepowron (1871-1941), c. Stanisława i Marii Dembińskiej (Bon.); m. (6 VII 1894 Kraków) Mieczysław Eustachy Adolf hr. Poniński (16 VI 1869-1942), s. Władysława i Olgi Ewy ks. Czetwertyńskiej; zamordowany przez Niemców w obozie koncentracyjnym Dachau; dzieci: Michalina, Julia, Maria – hr. Ponińscy.

• WOJCIECH vel Albert Józef Jastrzębski h. Ślepowron (ok. 1800-po 1840), s. Józefata i 1ż. Barbary Gajewskiej, właściciel dóbr Dziekanowice, parafia i gmina Działoszyce, obecnie pow. Pińczów, woj. świętokrzyskie (Bon.; MK Działoszyce); ż. Teresa Tetmajer (ok. 1810-po 1840); nieślubna córka Józefy Cybulskiej (późniejszej żony Kajetana Jastrzębskiego h. Jastrzębiec) i Jana Rudnickiego, wychowanka jego żony Teresy Rudnickiej, odziedziczyła po Rudnickich Działoszyce; adoptowana przez Karola Tetmajera, adwokata tarnowskiego (Girt. Pam.); dzieci: Edmund, Stanisław.

Źródła: Bon. t. 8/319-324; Nies.; Szl. Gal. 95; Szl. Król.; Urus. t. 6/21-23.

Jaszewski

Jaszewski h. Ślepowron, vel Jaszowski, w ziemi czerskiej i na Litwie. Wyszli zapewne ze wsi Jaszewo w ziemi czerskiej. Wieś ta dzisiaj nosi nazwę Jesówka, leży w parafii Jazgarzew, gminie i powiecie Piaseczno, w woj. mazowieckim.

Jaworowski

Jaworowski h. Lubicz, na Podlasiu, dom licznie rozrodzony. Początkowo zamieszkiwali w północnym Mazowszu, ale już w początkach XV stulecia przenieśli się na Podlasie i założyli w ziemi bielskiej osadę o nazwie Jaworówka.

Jelnicki

Jelnicki h. Nowina, na Wołyniu. W aktach wołyńskich wystęoują już od 1627 r. (Akta Woł.). 

Jemielity

Bożawola

  Pielesz

 

Jemielity h. Bożawola, h. Pobóg i h. Pielesz, vel Jamielity, Jemielita, ze wsi Jemielite Stare w ziemi łomżyńskiej, obecnie gmina Śniadowo, pow. Łomża, woj. podlaskie.