Szabłowski

Szabłowski h. Bończa vel Szablowski, Szablewski, rodzina drobnoszlachecka, wyszli ze wsi Szabły Młode i Stare, zwanych także Szabłowo, w ziemi łomżyńskiej, gmina i parafia Śniadowo. Wsie te wspominane są w dokumencie z 1438 r. (Gloger, Ziemia łomżyńska).
W 1827 r. Szabły Młode liczyły 102 mieszkańców, Szabły Stare – 121 mieszkańców (SGKP).
Szabłowscy udowodnili pochodzenie szlacheckie w Królestwie w 1825 r. Niektórzy przenieśli się na Litwę ok. 1438 r. (Kap.). Jedna linia osiedliła się na Wołyniu, inna na Podolu. Z nich: Paweł Szabłowski, stolnik trembowelski ok. 1700. Tomasz, chorąży trembowelski ok. 1730. Jan Szabłowski, pułkownik wojsk koronnych ok. 1750.
Genealogia
(osób: 65)

• JAN Szabłowski (1802-po 1859), s. Antoniego i Marii Kownackiej, ziemianin; właściciel dóbr Agatówka na Wołyniu, które nabył 1859; ż. Teofila Piotrkowska (1818-4 XII 1875); zm. Kodnia; dzieci: Antonina, Konrad.

• JULIANNA Marianna Szabłowska (ok. 1860-po 1886), c. Benedykta i Karoliny Zgliczyńskiej; m. (1886 Warszawa) Józef Stefan Marusiński (Marusieński) (ok. 1860-po 1886), s. Karola i Julii Komoniewskiej; ślub w par. Wszystkich Świętych (MK Warszawa: Wszystkich Świętych).

Źródła: Bork. Sp. 439; Kap.; Nies.; SGKP t.11/753; Żern. t.2/410.