Ślaski h. Grzymała (in. Ślasa, Szlasa), vel Slaski, Szlaski, Śleszyński, Śleżyński, błędnie Śląski, rodzina mazowiecka, przeważnie drobnoszlachecka. Jej gniazdem rodowym jest wieś Ślasy (Ślassy) in. Szlasy, w dawnym pow. makowskim, parafia Bogate.
Wieś Ślasy z czasem uległa podziałowi na części, m. in. Ślasy-Żalne, Ślasy-Łozino itd. Jedna gałąź osiedliła się w XVII wieku w Małopolsce, a inne w XVIII w. na Pomorzu i w Wielkopolsce.
Ślascy herbu Grzymała zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1861. Niektóre linie, używające nazwiska w wersji Śleszyński, wylegitymowały się z herbami Doliwa i Wieniawa.
Z nich: Wojciech (zm. 1653), jezuita, rektor, kapelan króla Jana Kazimierza. Tomasz (zm. ok. 1680), podstarości żywiecki, cześnik zakroczymski, stolnik ciechanowski. Teodor (1792-1878), poseł na sejm powstańczy 1830-1831.
Genealogia
(osób: 74)
• JAN Feliks Ślaski h. Grzymała (ok. 1760-1847), s. Adama i Anny Walewskiej, generał wojsk koronnych, organizator powstania kościuszkowskiego, twórca oddziałów kosynierów, dowódca tej formacji w bitwie pod Racławicami 1794; w aktach pisany także: Slaski; dziedzic dóbr Boleścice, Krężoły, Piołynki, Ważyn, Sarbie, Rzeplin; zm. Rzeplin, pow. Proszowice, par. Minoga, obecnie woj. małopolskie, poch. Minoga, cm. przykościelny, zlikwidowany (PSB); ż. (21 VI 1789 Sancygniów) Ludwika Dembowska na Kosmaczowie h. Jelita (1760-1830), c. Stefana Floriana i Ewy Tarło z Podhajec h. Topór; dzieci: Adam, Władysław, Ferdynand, Teodor.
Źródła: Bork. Sp.; Dw. Teki; Nies.; PSB t. 38/552; Ziemianie polscy XX wieku. Słownik biograficzny, cz. 1-3, Warszawa.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz