Węgleński

Węgleński h. Szreniawa vel Węgliński, w ziemi chełmskiej i na Wołyniu, skąd byli elektorami 1658, 1674 i 1733 r. (Nies.).
Czy to nie oni wzięli nazwisko od wsi Węglin w pow. lubelskim, parafii Konopnica. Wylegitymowani zostali ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1861. Z nich: 2 ministrów i 2 kasztelanów 1766 — 1820. 
Ze względu na podobieństwo nazwisk często myleni z Węglińskimi herbu Godziemba. 
Genealogia
(osób: 30)

• GUSTAW Węgleński (1836-p. 1895), s. Franciszka i Anny Suffczyńskiej, ziemianin, właściciel dóbr Miączyn w pow. zamojskim; ż. (5 IX 1871 Chełkowo) Anna Elżbieta Maria Skarzyńska h. Bończa (19 XI 1849-po 1895), c. Michała i Delfiny Lubowieckiej; ur. Chełków, chrz. Wonieść 21 XI 1849, rodzice chrzestni: Walerian hr. Kwilecki, dziedzic Kobylnik i Rozalia ze Skarzyńskich Błociszewska, dziedziczka dóbr, asystowali: Antoni Błociszewski, dziedzic Przecławic i Maria z Lubowieckich Kwilecka (MK Wonieść, Poznań: Św. Marcin); dzieci: Franciszek.

• MARIANNA v. Maria Węgleńska (ok. 1830-po 1860), c. Wojciecha i Emilii Radwańskiej; m. (10 XI 1849 Pawłów) Antoni Edward Piotr z Alkantary Rulikowski h. Korab (1823-po 1860), s. Ludwika i 2ż. Konstancji Jasieńskiej h. Dołęga, ziemianin, radca komitetu Tow. Kredytowego Ziemskiego w Warszawie; właściciel dóbr Świerszczów i Garbatówka (Urus.); ślub w par. Pawłów, obecnie woj. lubelskie, miejscowość: Pawłów (MK Pawłów); dzieci: Zdzisław Rulikowski (ur. 1850).

Źródła: Bork. Rocz. t.1/579-381, t.2/729-731; Bork. Sp. 487; Dw. Teki; Nies.; Pap.; Sęcz.; Szl. Król.; Stup. t.3/174; Żern. t.2/492.