Munckenbeck

Munckenbeck h. własnego (in. Jeleń biały) vel Münckenbeck, Munken- beck, Munkenbek, Minkenbek, otrzymali nobilitację od Stanisława Augusta, króla polskiego 1790 r., zaś potwierdzenie tejże nobilitacji 10 XII 1791 r. (Vol. Leg.). Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862. Możliwe, że z pochodzenia Gdańszczanie. Krzysztof Munckenbeck (zm. 1573), kapitan kaprów króla Zygmunta Augusta (PSB t.22). Inni Münkenbekowie trudnili się przeważnie kupie- ctwem. Jan Dawid Münkenbeck (ok. 1760-1816), kupiec warszawski; od 1793 r. właściciel składu towarów żelaznych w Warszawie.
Herb — w polu zielonym jeleń srebrny z nogą przednią prawą podnie- sioną. Nad hełmem w koronie trzy pióra strusie. Herb nadany wraz z nobilitacją.

Mystkowski

Mystkowski h. Jastrzębiec, na Podlasiu. Podobno wyszli ze wsi Mystki-Rzym w ziemi bielskiej. Notowani w aktach ziemi bielskiej 1654 r. Jan, podkomorzy bielski 1649. Kazimierz, komornik ziemski bielski 1676. Adam z Mystkowic, podkomorzy mielnicki 1775. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862. Wydaje się, że podczas legitymacji szlacheckich nie wszyscy Mystkowscy wiedzieli do jakiego herbu należą, bywało że przedstawiciele jednej rodziny legitymowali się z dwoma różnymi herbami. 

Mierzewski

Mierzewski h. Leszczyc, vel Mirzewski, w Wielkopolsce, pisali się z Popowa. Stanowią odgałęzienie Strzępińskich, a nazwisko wzięli od dóbr Mierzewo, dawniej Mirzewo.