Kniażycki h. Zagłoba odm. (in. Dubina, albo herb własny), vel Dubina-Kniażycki, z przydomkiem Dubina, w W. Ks. Litewskim, w pow. słonimskim, pisali się z Kniażyc.
Kniażycki h. Zagłoba odm. (in. Dubina, albo herb własny), vel Dubina-Kniażycki, z przydomkiem Dubina, w W. Ks. Litewskim, w pow. słonimskim, pisali się z Kniażyc.
Słabogórski h. Kościesza, vel Słabogurski, Sławogórski, Sławogurski, rodzina mazowiecka, w pow. mławskim, przasnyskim i ciechanowskim. Pisali się ze Słabogóry (Sławogóry). Osiedlili się także m.in. w Prusach, w Wielkopolsce, na Podlasiu, na Grodzieńszczyznie i w ziemi przemyskiej.
Gorczyca, rozpowszechnione nazwisko polskie, występujące w różnych częściach kraju, naczęściej na północnym Mazowszu, szczególnie w pow. Ostrów Mazowiecka i Węgrów. Jest także w Polsce kilka wsi nazywających się Gorczyca.
Świętorzecki h. Trąby, błędnie Świętorzęcki, w W. Ks. Litewskim, w woj. wileńskim oraz mińskim. Nazwisko wzięli od dóbr Świętorzecze, w parafii Widziszki, pow. Wiłkomierz.
Mrozowicki h. Prus III, vel Mrozowiecki, rodzina mazowiecka, osiedlona w Małopolsce, na Rusi Czerwonej i na Podolu. Pisali się z Mrozowic.
Tyszkowski h. Gozdawa, na Rusi Czerwonej, pisali się z Tyszkowic, a ich pierwotnym nazwiskiem zdaje się być Giesgątów. Niesiecki błędnie wyprowadza ich z pow. łomżyńskiego, zapewne myląc z Tyszkami herbu Trzaska (Tyszka). Nie ma w pow. łomżyńskim wsi o nazwie Tyszkowice.
Pilat h. Nowina, vel Pielat, Piłat, później także Pilatowski, Pielatowski, w Małopolsce, w woj. krakowskim, notowani w aktach 1579 r. (Źródła dziejowe).
Żuławski h. Szeliga, oraz h. Leliwa, vel Żułaski, rodzina pomorska, pisali się „de Szeliga Żuławski”.
"Non omnis moriar"Horacy, Pieśni III, 30, 6
„Ci, których kochamy, nie umierają nigdy, bo miłość to nieśmiertelność"Emily Dickinson