Pryliński h..., vel Pryleński, rodzina mazowiecka, w dawnym woj. rawskim. Wyszli ze wsi Prylin, w parafii Białotarsk, pow. Gostynin.
Pryliński h..., vel Pryleński, rodzina mazowiecka, w dawnym woj. rawskim. Wyszli ze wsi Prylin, w parafii Białotarsk, pow. Gostynin.
Przedzyński h. Jastrzębiec, oraz h. Nałęcz, vel Przedziński, Przędzyński, w dawnym woj. kaliskim i poznańskim, następnie także na Podolu. Pisali się z Przedzyna (Przedzina). Nałęcze Przedzyńscy stanowią odgałęzienie rodu Kaczkowskich.
Rautenstrauch, vel Rautensztrauch, Rautzenstrauch, Rautenstrauchen, rodzina mieszczańska warszawska, o początkach niemieckich, otrzymała nobilitację w Polsce 1790 r. (Vol. Leg.).
Rose h. Róże, rodzina mieszczańska w Wielkopolsce. Otrzymali przyznanie praw nowego szlachectwa w Królestwie Kongresowym 1848 r. (Ostr.).

Rykalski h. Doliwa, ród mazowiecki, w ziemi czerskiej, pisali się z Rykał. Już w 1600 r. jedna ich gałąź dziedziczyła na Ukrainie. Wieś swą gniazdową Rykalscy sprzedali około 1660 r. Rudzkim herbu Abdank.
Skirliński h. Ślepowron, w Małopolsce, nie wiadomo skąd wyszli. W herbarzach nie ma o nich informacji.
Sobiejuski h. Dołęga, wygasła już rodzina mazowiecka, w dawnym woj. płockim i kujawskim. Pisali się ze Starozręb (Starozrzęby, Staroźreby) i stanowili odgałęzienie Starozrębskich (Staroźrebskich). Wymienia ich Paprocki w swoim Herbarzu 1584 r.
Stopiński h. Junosza, vel Stobiński, na Mazowszu, w dawnym woj. płockim. Są jednego pochodzenia z Rościszewskimi.
Sylwestrowicz h. Szeliga, vel Dowojna-Sylwestrowicz, w W. Ks. Litewskim, na Żmudzi 1764 r. Używali przydomku Dowojna (Dowoyna, Dowojno).
Szeliński h. Lubicz, w woj. krakowskim 1786 r., mazowieckim 1794 r., w ziemi chełmińskiej 1816 r. (Żern.). Słownik Geograficzny Królestwa Polskiego wymienia wieś Szelin Strzelewo, w pow. bydgoskim.
Tanajewski h. Łabędź, w rodzina drobnoszlachecka na Podlasiu i na Litwie, m.in. w woj. mińskim i wileńskim.

Uhlik h. własnego (in. Nowina odm.), oraz h. Gozdawa, vel Uhlig, Uchlig, Huhlik, w ks. żmudzkim 1664 r., w pow. wołkowyskim i orszańskim 1674 r. Rodzina wywodząca się zapewne z Inflant, skąd przesiedlili się do W. Ks. Litewskiego.
Wałdowski h. Dołęga odm. (in. herb własny, Waldowski), vel Waldowski, w ziemi malborskiej, w pow. sztumskim i lubawskim.
Wojnicki h. Strzemię, oraz h. Wojnicki (herb własny), vel Woynicki, Wojnecki, w Małopolsce, w woj. krakowskim, oraz na Wołyniu, w pow. łuckim.
Ziemnicki h. Złota Wolność, vel Zimnicki, w Wielkopolsce i na Mazowszu, później także w innych regionach.
Bacewicz h. Prus II, a także h. Wczele oraz h. Leliwa, w W. Ks. Litewskim, w pow. kowieńskim. Nazwisko szlacheckie Bacewicz (lit. Bacevičius) wymienia Kuropatnicki (1789).
Brodowicz h. Ostoja, w W. Ks. Litewskim, potem także w innych regionach dawnej Rzeczypospolitej. Pierwotnie nosili nazywisko Broda.
Busse h. Grzymała, oraz h. Abdank odm., pisani także Busche, Busch, Busz, Busza, rodzina wielkopolska, pochodzenia niemieckiego, w woj. poznańskim.
Chodowiecki, vel Chodowicki, rodzina ewangelicka w Wielkopolsce. Możliwe, że pochodzą od Kotowieckich. W XIX wieku są notowani w aktach metrykalnych na terenie Mazowsza.
Chwałkowski h. Odrowąż, vel Chwalkowski, Chwiałkowski, a byli chyba pisani także Fałkowski, Falkowski, w Wielkopolsce.
Ciesielski h. Lubicz, na Mazowszu, pisali się z Cieśli. Rodzina znana Paprockiemu (1584), zamieszkała w ziemi ciechanowskiej (Pap.).
Czerepiński, zamieszkiwali głównie na Mazowszu i Podlasiu. Na początku XVIII wieku notowani w aktach metrykalnych w pow. węgrowskim. Pierwotnie nazywali się Czerep (Czerepa).
Damiański h. Jastrzębiec, czasem Domiański, rodzina małopolska, której członkowie przenieśli się m.in. na Mazowsze, do ziemi nurskiej, a także na Ruś Czerwoną.
Dropiński, vel Dropieński, Drobiński, w XIX wieku notowani aktach m.in. w pow. sieradzkim i łęczyckim.
Dzimiński h. Dołęga, vel Dziemiński, w XVIII wieku notowani w aktach w pow. kościańskim, piotrkowskim, gostyńskim i łowickim.
Garszyński h. Gorawin, nobilitowani w Królestwie Kongresowym 1840 r. Pochodzą być może od Garczyńskich.
Gądkowski h. Korab, vel Gątkowski, Gandkowski, Gadkowski, Gatkowski, w Wielkopolsce. Pisali się ze Szczodrzykowa.
Hoffman h. Grzymała, oraz h. Junosza, Kotwica i innych, vel Hofman, Hoffmann etc., nobilitowani w okresie I Rzeczypospolitej i później.
Hołowka h. Lubicz, vel Hołłowka, Hołówka, Hołówko, Hołowko, Hołowek etc., na Podlasiu, skąd później migrowali na Litwę, Ruś Czerwoną i Podole.
Kociełkowski h. Korab, vel Kociołkowski, Kociałkowski, pisali się z Kociełek (de Kociełki), w pow. sieradzkim. Są zapewne jednego pochodzenia z Sobockimi herbu Korab.
Kokczyński, vel Kukczyński, Kukciński, Kokciński, wielkopolska rodzina szlachecka, pisali się z Kokczyna.

Kołupajło h. Bożawola (in. Boża Wola), vel Kołłupajło, Kołłupayło, Kołupało etc., w W. Ks. Litewskim, m.in. w pow. wołkowyskim.
Kostrzycki h. Osoria, vel Kostrzecki, Kostrycki, w Małopolsce i na Podkarpaciu. Osiedlili się także na Wołyniu i na Kijowszczyźnie.
Kraszpulski, vel Kraszpólski, Kraszpolski, na Mazowszu, zamieszkują m.in. w parafiach Rawa Mazowieca i Nasielsk w wiekach XVIII i XIX.
Litwinowicz h. Jelita, oraz h. Pogoń litewska, w W. Ks. Litewskim, następnie także na terenie Wołynia, dawnej Korony, Rusi Czerwonej. Jedna linia od swego majątku Wyłazy, w pow. pińskim, wzięła przydomek Wyłaski.
"Non omnis moriar"Horacy, Pieśni III, 30, 6
„Ci, których kochamy, nie umierają nigdy, bo miłość to nieśmiertelność"Emily Dickinson