Gautier h. Bożydar, vel Gauthier, Gotier, Gotje etc., rodzina pochodzenia francuskiego, już w XVIII stuleciu osiedlona w Warszawie. Nobilitowani w Królestwie Kongresowym.
Gautier h. Bożydar, vel Gauthier, Gotier, Gotje etc., rodzina pochodzenia francuskiego, już w XVIII stuleciu osiedlona w Warszawie. Nobilitowani w Królestwie Kongresowym.
Gorczyński h. Gorczyński (in. herb własny), rodzina małopolska, nobilitowana w Galicji 1794 r., z przydomkiem „de Górki”.
Gorczyca, rozpowszechnione nazwisko polskie, występujące w różnych częściach kraju, naczęściej na północnym Mazowszu, szczególnie w pow. Ostrów Mazowiecka i Węgrów. Jest także w Polsce kilka wsi nazywających się Gorczyca.
Gampf, vel Kampf (?), błędnie Gampft, pochodzenia zapewne niemieckiego, osiedleni w dawnym pow. łaskim, już w drugiej połowie XVIII wieku.
Galera h. Galera (herb własny), vel Gallera, Galler, rodzina pochodzenia włoskiego, szlachta miediolańska.
Gano h. Rawicz, vel Gano-Lipski, Gano-Lipiński, właściwie Gan, stara rodzina w ziemi chełmskiej. Zdaje się, że niektórzy zmienili nazwisko na Ganowicz.
Gawkowski h. Ślepowron, oraz h. Jastrzębiec, vel Gawecki, Gawęcki, na Mazowszu, w pow. łomżyńskim. Są jednego pochodzenia z Sypnniewskimi (Sipniewskimi) i Czartoszewskimi herbu Ślepowron.
Gerhardt h. Sybilla, vel Gerhard, rodzina pochodzenia niemieckiego, wywodząca się z Księstwa Reuss, w Turyngii.
Gerlicz h. Jerlicz (in. Lis odm., herb własny), vel Gierlicz, właściwie Jerlicz, mają być odgałęzieniem znanej rusko-kijowskiej rodziny Jerliczów, z której niektórzy zmienili nazwisko na Gerlicz.
Gintowt h. Trąby, vel Gintowtt, Gintoft, także Gintowt-Dziewałtowski, Dziewiałtowski, w W. Ks. Litewskim. Rodzina żmudzka, której jedna gałąź używała przydomku Dziewałtowski (Dziewiałtowski).
Gloger h. Prus II (a także h. Pracowoc), vel Glogier, rodzina pochodzenia jak się wydaje obcego, osiedlona m.in. na Podlasiu.
Godefroy h. Godefroy (in. herb własny), vel Godeffroy, w Polsce pisani także: Godeffroi, Godefroj, Godefray, Godefraj, Godefrey, Godefrej etc., szlachta francuska, która miała uzyskać nobilitację we Francji, od króla Ludwika XIV w 1669 r. (Sęcz.).
Goleński h. Ogończyk, vel Goliński, w ziemi dobrzyńskiej. Pierwotnie używali nazwiska Goleń albo Goleniów.
"Non omnis moriar"Horacy, Pieśni III, 30, 6
„Ci, których kochamy, nie umierają nigdy, bo miłość to nieśmiertelność"Emily Dickinson