Kostarski, vel Kosterski, głównie na Mazowszu i w Małopolsce. Ich pierwotnym nazwiskiem zapewne było Kostera (Kostyra).
Kroczewski h. Grabie (odm.), rzadko Kroczowski, z Kroczewa, w ziemi zakroczymskiej. Jest Kroczewo i pod Raciążem, na którym również pewnie ciż sami Kroczewscy dziedziczyli (Bon.).
Mokracki h..., są w XVII wieku w woj. sieradzkim, a następnie w XVIII wieku w woj. lubelskim, w Galicji i na Litwie. Używali przydomku Żegota. Niektórzy z nich byli protestantami wyznania kalwińskiego (augsbursko-reformowanego). Paprocki zna Żegotów herbu Kietlicz na Śląsku w 1584 r.
Piączyński h. Ogończyk, vel Pionczyński, Piączeński, Pięczyński etc., na Mazowszu i w ziemi dobrzyńskiej, pisali się z Piączyna (Urus.).
Poliwczyński h. własnego (in. Leliwa odm.), vel Polewczyński, Poliwczeński, Polewczeński etc., zamieszkiwali głównie w ziemi michałowskiej i używali przydomku Długosz.
Połoński h. Leliwa (odm.), w W. Ks. Litewskim i na Wołyniu. Są podobno jednego pochodzenia z domem Hlebowiczów herbu Leliwa.
"Non omnis moriar"Horacy, Pieśni III, 30, 6
„Ci, których kochamy, nie umierają nigdy, bo miłość to nieśmiertelność"Emily Dickinson