herb Drzewica
herb LeliwaSławiński h. Leliwa, vel Sławieński, pisali się ze Sławna. Wywodzą się pewnie ze wsi parafialnej Sławno, pow. Opoczno, gm. Janków, na której dziedziczyli również Sławińscy herbu Drzewica i z którymi być może stanowią jedną rodzinę.
Śmiarowski h. Rawicz, vel Śmiaroski, Szmiarowski, zapisywani błędnie jako Śniarowski, Śniaroski, Świarowski, w ziemi łomżyńskiej, skąd byli posłami na sejm i elektorami 1697 r. (Con.). 
Spiner h. Leliwa, de Spiner, Szpiner, wymienieni w aktach na Podolu 1790 r. (Mał.). Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1861. 
Średnicki h. Pomian (używali również herbu Wieniawa) vel Pomian-Średnicki, Szrednicki, Śrzednicki, Srzednicki, Serednicki, podlaska rodzina drobnoszlachecka, w ziemi bielskiej.
Stano h. Gozdawa, vel Stan, Stanno, zapewne także Stanowski, rodzina podobno pochodzenia węgierskiego (Okolski) lub francuskiego (Niesiecki, Dzieduszycki), pisali się „na Nowotanem” lub „na Nowotańcu” w ziemi sanockiej. W 1508 r. byli dziedzicami dóbr Przytoczna w ziemi stężyckiej, pow. łukowskim, parafii Łysobyki.
Stawiński h. Dołęga, vel Stawieński, Stawiański, drobna szlachta mazo-wiecka, nazwisko wzięła zapewne od wsi Stawiane w pow. szczuczyń-skim, gminie Szczuczyn, parafii Wąsosz (SGKP). Zostali wylegitymowani 
Straszewicz h. Odrowąż, rodzina litewska, w powiecie upickim, skąd byli posłami i elektorami 1764 r. (Con.).
Strużyński h. Jastrzębiec vel Stróżyński, Struziński, Struszyński, pochodzą zapewne ze wsi Stróże in. Struże Nagórne w powiecie włocławskim, gminie i parafii Chodecz. Według regestów poborowych powiatu przedeckiego z XVI wieku była to wieś drobnoszlachecka w parafii Przedecz (Paw. Wlkp. II 23). Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1861. 
Strzemiński h. Strzemię v. Strzemieński, w Galicji, gdzie dowiedli szlachectwa 1782 r. w sądach lwowskich. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1861. Zdaje się, że pierwotnie nosili nazwisko Strzemię v. Strzemień, albo Strzemieczny (Szl. Gal.). Strzemieniowie byli według Paprockiego w powiecie bielskim 1584 r. (Pap.). 
Stypiński h. Prus II (in. Wilczekosy) vel Stypieński, wyszli może ze wsi Stypin in. Stypień w dawnym powiecie przedeckim, w 1470 r. nazwanej Stypino. W XIX wieku wieś ta należała administracyjnie do pow. kolskiego, gminy Izbica, parafii Modzerowo (SGKP).
Stypułkowski h. Lubicz vel Stypułkoski, Stypółkowski, Stypałkowski, drobnoszlachecka rodzina podlaska, nazwisko biorą od wsi Stypułki w parafii Kobylin Borzymy. Wieś Stypułki była zamieszkiwana przez liczną 
Surzycki h. Gierałt (in. Osmoróg), na Mazowszu 1700, w Krakowskiem 1850. Nie wiadomo skąd wyszli, może ze wsi Suszyce (Surzyce) w powiecie lipnowskim, w parafii i gminie Szpetal (SGKP), która była też gniazdem Ogończyków Suszyckich.
Sutkowski h. Korczak, na Podolu, stanowią odgałęzienie Jarmolińskich herbu Korczak. Protoplastą tych rodzin jest Chodka, z pochodzenia Chorwat (Kroata), który osiedlił się na Podolu w czasach Władysława Jagiełły.
Świeszewski h. Grabie, vel Grabic-Świeszewski, Świeszowski, Świeżewski, Świeżowski, rodzina mazowiecka, pochodząca ze wsi Świeszewo pod Pułtuskiem, zwanej Małym Gzowem, parafia Dzierżenin, gmina Gzowo (AGZ Czersk; SGKP).
Święszkowski h. Syrokomla vel Świeszkowski, Świeskowski, Śnieszkowski, Śnieżkowski, pisali się ze Święszków (de Święszki) w woj. sandomierskim w 1460 r., jako Święszkowscy (Swyanskowski), następnie ze Święszkowic in. Świeszkowic, obecnie Śnieżowice, parafia Waśniów, pow. Ostrowiec Św. Jedna gałąź przeniosła się na Mazowsze, do ziemi łomżyńskiej, skąd byli elektorami 1697 r. (Con.). W XIX wieku były na Mazowszu dwie wsie o nazwie Święszki: jedna w powiecie Szczuczyn, gminie Grabowo, parafii Lachowo, druga w pow. Ostrów Mazowiecka, gm. Warchoły, par. Rossochate (SGKP). Są jednego pochodzenia z Grocholskimi z Grocholic. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1861. Świętochowski h. Dołęga, vel Świentochowski, rodzina drobnoszla-checka na Mazowszu. Nazwisko wzięli od wsi Świętochów, dawniej Świętochowo (1406 Szwantochowo), w ziemi warszawskiej, w parafii Tarczyn. 
Szpakowski h. Belina, rodzina mazowiecka, wywodząca się zapewne ze wsi Szpaki pod Przasnyszem, w parafii Dzierzgowo. W 1697 r. byli posłami na sejm z woj. bełskiego i płockiego, jak również elektorami króla Augusta II. Jedna gałąź osiedliła się na Litwie. W połowie XIX wieku mieszkali w powiecie lidzkim. 
Szteyner h. Jezierza, vel Sztejner, Szteiner, Stejner, Steiner, rodzina pochodząca z Bawarii. Według Konstytucji sejmowych byli elektorami z województwa sandomierskiego w roku 1764 (Con.). 
Szyłański h. Topór vel Szylański, rodzina pochodzenia tatarskiego na Litwie. Ci sami zapewne, przydomku Bortkiewicz, występują jako elektorzy Księstwa Żmudzkiego 1697 r. (Con.).
Szymoński h. Jastrzębiec, vel Szymański, przydomku Rajtasz (Raytasz, Rajtas), w województwie rawskim 1781 r.
Tabiszewski h. Bończa, w ziemi sieradzkiej 1756 r., później w Lubelskiem i na Wołyniu. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1861. 
Tafiłowski h. Abdank (in. Habdank), rodzina mazowiecka, przydomku Tafił, który był w istocie ich pierwotnym nazwiskiem. Występują w aktach jako Tafiłowscy dopiero od połowy XVII wieku. 
Thugutt h. Pelikan, vel Thugut, Tugut, rodzina pochodzenia austriackiego, wywodzą się z Wiednia. Mieszkali m. in. w Łęczycy, dokąd przybyli z Cieszyna nad Narwią na przełomie XVIII i XIX wieku. Toczyłowski h. Abdank (in. Habdank), rodzina podlaska, pochodząca zapewne z tego samego Toczyłowa w ziemi bielskiej, z którego wyszli T. herbu Samson. Osiedleni na Litwie, zostali zapisani w aktach powiatu trockiego 1750 r. Wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1861. 
Tokarski h. Roch II
(in. Kolumna, Pierzchała), wywodzą się z Tokarzewa in. Tokarzowa w
powiecie ostrzeszowskim, gdzie byli właścicielami już w 1440 r. (Nies.).
Tomczycki h. Jastrzębiec, nazwisko wzięli być może od wsi Tomczyce w powiecie kutnowskim, gminie i parafii Plecka-Dąbrowa. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim ok. 1850.Tropiański h. Lubicz vel Tropieński, odnotowani w Wielkim Ks. Litewskim 1707 r. oraz ci sami zapewne jako Tropieńscy – na Żmudzi. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1861.
Kokeli h. Prawdzic, vel Kokieli, Kokelli, Kökeli, Kökely, rodzina przybyła z Węgier ze Stefanem Batorym. Jedna gałąź osiadła w Sieradzkiem. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie, w pierwszej połowie XIX Truszkowski h. Bończa vel Truskowski, przydomku Trusk, wywodzą się ze wsi Truszki w ziemi łomżyńskiej. Występują w tamtejszych aktach w latach 1421, 1438, 1473 (Kap.). 
Trzaska h. Trzaska, już w czasach Długosza są w woj. krakowskim i ziemi łomżyńskiej. Wymienia ich Paprocki w Herbarzu 1584 r. Niektórzy osiedli w Sieradzkiem. 
Turkuł h. Ostoja (odm.), vel Turkułł, rodzina pochodzenia mołdaw- skiego, nobilitowana przez Jana III w 1676 roku. Odmianę herbu tak opisuje Niesiecki: „hełm jednak u nich odmienny: bo tam rękę noszą, 
Tuszyński h. Nałęcz, rodzina pomorska, w jednej gałęzi używająca przydomku Drobysz. Nazwisko wzięli od wsi Tuszyny in. Tuszyn (niem. Tuschin) w powiecie świeckim, parafii Świekatowo. Zostali odnotowani 
Urbanowicz h. Łabędź (odm.), vel Urbanowicz-Pilecki, stara rodzina litewska, stanowiąca podobno odgałęzienie małopolskiego rodu Szpotów-Pileckich z Pilczycy. 
Urbanowski h. Prus I vel Prus-Urbanowski, rodzina wielkopolska, której gniazdem jest wieś Urbanowo w pow. kościańskim. Już w XV wieku wieś ta dzieliła się na Stare i Nowe Urbanowo. W XVII i XVIII 
Posty
Komentarze
