Zbaraszewski

Zbaraszewski h. Jelita (?), zapewne ze Zbaraszewa, w pow. łuckim. Słownik Geograficzny Królestwa Polskiego wymienia wieś Zboryszów, w pow. włodzimierskim.

Zembrowski

Zembrowski h. Wieniawa, vel Zembroski, Zębrowski, Zęmbrowski, Zambrowski, na Mazowszu, w ziemi łomżyńskiej i ciechanowskiej, skąd byli posłami na sejm i elektorami 1648 i 1697 r.

Zemła

Zemła h. Topór, vel Zemłła, Żemła, Zemło, rodzina podlaska, licznie rozrodzona. Wywodzą się ze wsi Zemły, w parafii Mokobody, pow. Siedlce, skąd rozeszli się w różne strony kraju.

Ziemborowski

Ziemborowski h. Szaszor (in. Orla), vel Siemborowski, rodzina małopolska, osiedlona także na Mazowszu i Podlasiu. 

Zgleczewski

Zgleczewski h. Rola, vel Zgliczewski, Zgleszewski, Zglejszewski, Gleczewski, w woj. podlaskim 1674, i w ziemi nurskiej 1697 (Con.). Nazwisko wzięli od wsi Zgleczewo in. Zgliczewo Szlacheckie, parafia Zuzela, pow. Ostrów Mazowiecka.

Zwierzchowski

Zwierzchowski h. Grzymała (odm.), vel Zwierzchoski, Zwierszchowski, Zbierzchowski, według dawnych herbarzy wywodzą się z ziemi łomżyń- skiej, gdzie są notowani w aktach od XVI wieku. Wydaje się jednak, że nazwisko wzięli od wsi Zwierzchów, w parafii Bogdanów, obecnie w woj.

Zdanowicz

Zdanowicz h. Hipocentaurus, przydomku Mieciecki, na Litwie, w woj. nowogrodzkim 1648 (Con.). Wcześniej nazywali się Zdanami. Wedle Niesieckiego, są to książęta pochodzący od litewskiej dynastii Dorszprungów, a dokładniej od jej odgałęzienia – rodu Gojtus (Goitus) herbu Hipocentaurus, którzy z kolei poszli od Ginwiłłów tegoż herbu.

Zdanowski

Zdanowski h. Belina, vel Zdunowski, w Poznańskiem 1635-1701. Wyszli z ziemi dobrzyńskiej, ze wsi Zdanów, później występującej w aktach pod nazwą Zdany, a od XVIII wieku zwanej Zdunami, w parafii Świedziebnia, powiecie rypińskim. 

Zdrojewski

Zdrojewski h. Junosza, vel Zdrojowski, Zdrojeski, Zdrojoski, w dawnym woj. płockim, w Prusach, później także w innych województwach. 

Zdrowski

Zdrowski h. Oksza, w Wielkopolsce 1584 (Pap.), woj. krakowskim 1645, sieradzkim i na Śląsku. 

Zdzieński

Zdzieński h. Korab, vel Zdziński, Zdzeński, Zdzienicki, Zdzieniecki, Zdzenicki, w Wielkopolsce. Jedna rodzina ze Zdzienickimi herbu Korab, ze wsi Zdzienice in. Zdzenice, w powiecie konińskim, chociaż pisali się Zdzieńskimi albo Zdzińskimi. Jedna gałąź na Rusi, skąd podpisali elekcję

Zegart

Zegart h. Korczak, vel Korczak-Zegart, Zegartowicz, na Mazowszu, lecz wywodzą się zapewne z ziem ruskich. Byli posesorami majątku Wysoka k/ Radomia 1812. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie

Zejdler

Zejdler h. Zborowski, vel Zborowski-Zejdler, Zeydler, Zeidler, Zaydler, Zaidler, Seydler, Seidler, według Borkowskiego, Zeidlerowie otrzymali szlachectwo galicyjskie wraz z herbem i przydomkiem Rosenfeld. 

Zgliczyński

Zgliczyński h. Kuszaba (in. Paprzyca) vel Zgleczyński, Zgliczeński, Zglyczyński, Zgliszczyński, na Mazowszu i Kujawach. Pochodzą ze wsi Zgliczyn, w ziemi płockiej, pow. mławski, obecnie pow. Żuromin, gmina Bieżuń, parafia Radzanów. W XIX wieku istnieją: Zgliczyn Kościelny,

Zgórski

Zgórski h. Łodzia, vel Zgorski, Zgurski, wymieniają ich Małachowski oraz Kuropatnicki w 1789 r. Nazwisko mogli przyjąć od wsi Zgórsko, Zgórz, Zgórki, etc. Są trzy wsie o nazwie Zgórsko w Małopolsce (w tym dwie w obecnym woj. świętokrzyskim).

Zientecki

Zientecki h. Nieczuja odm., vel Ziętecki, na Mazowszu. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862 z herbem Nieczuja odmienna.

Złotarzewski

Złotarzewski h. Tępa podkowa, vel Złotaszewski, rodzina kozacka, nobilitowana na sejmie 1659 r. Pierwotnie nazywali się Złotareńka (Złotareńko, Zołotareńko, Zołotorenko). Ich protoplastą ma być nobilitowany Kozak, Wasyl Złotareńka, vel Złotarzewski (Con.). Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862, jako Złotaszewscy herbu Tępa Podkowa.

Znatowicz

Znatowicz h. Grzymała (odm.), na Litwie, w województwie trockim 1791. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862. Z tej rodziny: Bronisław Znatowicz (zm. 1917), chemik, jeden z twórców polskiej terminologii chemicznej.
Odmiana herbu – w murze otwarta brama, bez rycerza.

Zuberbier

Zuberbier h..., vel Zuberbir, rodzina gdańska, osiedlona w Warszawie i w obecnym woj. łódzkim. 

Zygler

Zygler h. Zagłoba, vel Zigler, Zyglerowicz, nobilitację otrzymał 1768 roku, na zasadzie skartabellatu, Franciszek Zygler, natomiast Jan, nobilitowany 1790 r. (Con.). Zyglerowie zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862.