Świdłowski

Świdłowski h. Korczak, vel Świdłoski, w XVIII wieku notowani w aktach w woj. łęczyckim. 

Świętorzecki

Świętorzecki h. Trąby, błędnie Świętorzęcki, w W. Ks. Litewskim, w woj. wileńskim oraz mińskim. Nazwisko wzięli od dóbr Świętorzecze, w parafii Widziszki, pow. Wiłkomierz.

Ślepść

Ślepść h. Łabędź, vel Dunin-Ślepść, w W. Ks. Litewskim, w woj. połockim, w XVII wieku.

Świerzbiński

Świerzbiński h. Rawicz, vel Świerzbieński, Świerbieński, Świerbiński, Świrbiński etc., na Podlasiu, w ziemi bielskiej. Są jednego pochodzenia Ołdakowskimi i Woźnieńskimi z Świerzbienia (Świerzbieni), w ziemi bielskiej, a wywodzą się od Wolskich herbu Rawicz.

Śnieszek

Śnieszek h. Nieczuja, vel Nieczuja-Śnieszek, Snieszek, Śnieżek, Śnieszko?, rodzina małopolska, z dawnego pow. pilzneńskiego, którą wymienia Herbarz Niesieckiego.

Śledziewski

Śledziewski h. Korczak, vel Śledziowski, na Mazowszu i Podlasiu. Nazwisko wzięli od wsi Śledzie Nowe in. Śledziewo w parafii i powiecie zambrowskim, niegdyś łomżyńskim. Wieś Śledzie wspomniana jest w dokumentach sądowych z 1393 r. (Gloger, Ziemia łomżyńska).

Śliwowski

Śliwowski h. Jasieńczyk, na Podlasiu, Mazowszu, Wołyniu i w Prusach. Notowani w aktach od 1500 r. Są jednego pochodzenia z Jabłońskimi tego herbu. Wyszli ze wsi Jabłoń-Śliwowo, w parafii Jabłoń, obecnie gmina Nowe Piekuty, pow. Wysokie Mazowieckie.

Śnieciński

Śnieciński h. Ślepowron, vel Nosek-Śnieciński, Śniciński, Śnieczyński, Śniczyński, błędnie Śmieciński, na Mazowszu i Podlasiu. Pierwotnie nazywali się Noskami (Nosek) i pisali się z Nosków w ziemi bielskiej.

Świątecki

Nowina

 

Jastrzębiec

Świątecki h. Nowina (odm.) oraz h. Jastrzębiec, rodzina neoficka, nobilitowana 1674 r. (Con.). Wedle dawnych herbarzy byli też Świąteccy herbu Jastrzębiec, występujący 1751 r. w pow. ciechanowskim.

Świątkowski

Świątkowski h. Suszyński, vel Świętkowski, Światkowski, w Wielkopolsce i w ziemi łęczyckiej. Pisali się ze Świątkowa w pow. gnieźnieńskim 1525 (Korytkowski, Prałaci kapituły gniezn. t.4/40-46). 

Świerczyński

Świerczyński h. Ostoja, vel Świerczeński, Świrczyński, pisali się ze Świerczyńska Mniejszego. Wywodzą się ze wsi Świerczyńsko, w parafii Rozprza, pow. Piotrków Trybunalski, obecnie woj. łódzkie. Wieś ta w XVI

Świeżyński

Świeżyński h. Korczak, vel Świerzyński, Świżyński, Świeżeński, Świeżański, na Mazowszu i w woj. sandomierskim. Być może wyszli ze wsi Świerze w ziemi chełmskiej. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w

Świecki

Świecki h. Leszczyc, vel Szwiecki, Szwecki, Szwedzki, Świeczki, dość często lecz błędnie Święcki, na Kujawach, w dawnym woj. inowrocławskim 1550-1640 (AGZ Radziejów). Często myleni ze Święckimi.

Świniarski

Świniarski h. Puchała (odm.), vel Swiniarski, Świnarski, wyszli ze wsi Świniary na Podlasiu, obecnie w woj. mazowieckim, pow. Siedlce, parafia i gmina Mokobody. Jedna gałąź osiedliła się w XVI lub XVII stuleciu w W. Ks. Litewskim, w pow. nowogrodzkim (Nies.), a inna w Prusach (Żern.).

Świrski

Świrski h. Lis, vel Świerski, nazwisko i tytuł wzięli od zamku i majątku Świr w powiecie oszmiańskim. Od XVII stulecia licznie rozrodzeni podupadli majątkowo, lecz prawie stale, jeszcze w początkach XIX

Ślepowroński

Ślepowroński h. Ślepowron, rodzina drobnoszlachecka na Mazowszu. To oni zapewne używali wcześniej nazwiska Ślepowrończyk oraz przydomku Wawrzęta, o czym wspomina Niesiecki w Herbarzu.

Śmiarowski

Śmiarowski h. Rawicz, vel Śmiaroski, Szmiarowski, zapisywani błędnie jako Śniarowski, Śniaroski, Świarowski, w ziemi łomżyńskiej, skąd byli posłami na sejm i elektorami 1697 r. (Con.).

Średnicki

herb Pomian

herb Wieniawa

Średnicki h. Pomian (używali również herbu Wieniawa) vel Pomian-Średnicki, Szrednicki, Śrzednicki, Srzednicki, Serednicki, podlaska rodzina drobnoszlachecka, w ziemi bielskiej.

Świeszewski

Świeszewski h. Grabie, vel Grabic-Świeszewski, Świeszowski, Świeżewski, Świeżowski, rodzina mazowiecka, pochodząca ze wsi Świeszewo pod Pułtuskiem, zwanej Małym Gzowem, parafia Dzierżenin, gmina Gzowo (AGZ Czersk; SGKP).

Święszkowski

Święszkowski h. Syrokomla vel Świeszkowski, Świeskowski, Śnieszkowski, Śnieżkowski, pisali się ze Święszków (de Święszki) w woj. sandomierskim w 1460 r., jako Święszkowscy (Swyanskowski), następnie ze Święszkowic in. Świeszkowic, obecnie Śnieżowice, parafia Waśniów, pow. Ostrowiec Św. Jedna gałąź przeniosła się na Mazowsze, do ziemi łomżyńskiej, skąd byli elektorami 1697 r. (Con.). W XIX wieku były na Mazowszu dwie wsie o nazwie Święszki: jedna w powiecie Szczuczyn, gminie Grabowo, parafii Lachowo, druga w pow. Ostrów Mazowiecka, gm. Warchoły, par. Rossochate (SGKP). Są jednego pochodzenia z Grocholskimi z Grocholic. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1861.