Sobiejuski h. Dołęga, wygasła już rodzina mazowiecka, w dawnym woj. płockim i kujawskim. Pisali się ze Starozręb (Starozrzęby, Staroźreby) i stanowili odgałęzienie Starozrębskich (Staroźrebskich). Wymienia ich Paprocki w swoim Herbarzu 1584 r.
Nazwisko wzięli od majątku Sobiejuchy, na Kujawach, w parafii Brzyskorzystew (Brzyskorzystów), obecnie pow. Szubin a w dawnych wiekach pow. kcyński. Swoją nazwę wieś zawdzięcza z kolei nazwie osobowej Sobiejucha.
W 1364 r. pisał się z Sobiejuch comes Mikołaj. W 1577 r. posiadała tu 2 ślady osiadłe (czyli łany) Katarzyna Sobiejuska; w drugiej połowie majątku było 3 ślady i 8 zagrodników bez roli. W 1579 r. było 7 ½ śladów os. i 3 zagrodników, a w 1618 r. 5 ½ śladów os., 4 zagrodników z rolą, 3 bez roli i jeden komornik. Około 1793 r. dziedziczyli Złotniccy, później Koszutscy. W 1889 r. właścicielem jest Jarosław Jaraczewski.
Z nich: Wojciech Sobiejuski (zm. 1528), „z młodych lat do wojny przyuczony, wszędzie z pochwałą męstwa swego stawał, osobliwie jednak pod Bukowiną, kędy i króla samego w złym razie ratował; w nagrodę tego różne mu honory podtykano, ale żadnego przyjąć nie chciał” (Nies.).
Wojciech Staroźrebski vel Sobiejuski (ok. 1517-I 1580), ksiądz, kanonik płocki i włocławski, archidiakon dobrzyński i krakowski, sekretarz królewski, biskup chełmski 1562-1577, następnie biskup przemyski od 1578 r. (Ks. Piotr Nitecki, Biskupi Kościoła w Polsce w latach 965-1999. Słownik biograficzny, wyd. II popr. i uzupeł., Warszawa 2000).
Małgorzata Sobiejuska, bratanica biskupa Wojciecha, była za Stanisławem Krasińskim, wojewodą płockim, zaś jej siostra rodzona za Ciemniewskim.
Genealogia
(osób: 14)
• STANISŁAW Sobiejuski ze Staroźreb h. Dołęga (ok. 1560-po 1609); otrzymuje 1609 r. cesję na prawo nabyte od Michała Żydowskiego, który posiadał je od Wojciecha Racięskiego, w wyniku sprawy sądowej z Winieckimi, z racji ran zadanych przez ol. Łukasza Winieckiego temuż Racięskiemu (Dw. Teki; AGZ Gniezno); ż. Anna Winnicka (ok. 1570-po 1600); dzieci: Zofia.
• ZOFIA Sobiejuska ze Staroźreb h. Dołęga (ok. 1590-1620/78), c. Stanisława i Anny Winnickiej; panna w 1609 r. (Dw. Teki; AGZ Gniezno, Nakło); m. Stanisław Bogurski (ok. 1590-1620/78), s. Stefana i NN.; dzieci: 1/ Anna Teresa Bogurska (ok. 1620-po 1678); voto: Bogusław Szelski (ok. 1620-po 1678).
Źródła: Bork. Spis 408; Dw. Teki (Monografie, Regesty); Nies. t. 8/427; SGKP t. 10/942.

Brak komentarzy:
Prześlij komentarz