Walentynowicz

Walentynowicz h. Łabędź, w W. Ks. Litewskim, posesjonaci w pow. starodubowskim i wiłkomierskim. Zdaje się, że niektórzy z nich używali przydomku Pisanko.

Eliasz Walentynowicz podpisał z ks. żmudzkim elekcję króla Michała Korybuta w 1669 r. Antoni, strukczaszy smoleński, i Marcin, rotmistrz powiatu wiłkomierskiego, posłowie na sejm z pow. wiłkomierskiego i elektorowie Stanisława Augusta 1764 r.

Według Cz. Malewskiego (Rodziny szlacheckie na Litwie w XIX wieku), Walentynowiczowie należeli do herbów: Bawola głowa, Dołęga, Jastrzębiec, Lubicz, Pobóg i Podkowa.

Genealogia
(osób: 52)

• JERZY Walentynowicz (ok. 1810-po 1854), s. Ignacego i Karoliny Zajączkowskiej; ur. zapewne we wsi Plikiszki; ż. (11 XI 1847 Wilno) Julia Kniszko (ok. 1825-po 1854), c. Tomasza i Krystyny Hryniewicz; ślub w parafii św. Jana, w Wilnie (MK Wilno: św. Jan); dzieci: Maria, Filomena, Ignacy, Karol, Feliks.

• KATARZYNA Walentynowicz (ok. 1803-po 1840), c. Ignacego i Karoliny Zajączkowskiej; ur. zapewne we wsi Plikiszki; w aktach także: Walentynowicz Pisanko (Bon.; Urus. Uzup.); 1m. (8 XI 1823 Wilno) Michał Bobiatyński (ok. 1790-po 1831), gubernator grodzieński, senator (PSB t. 2/152); ślub w parafii św. Jana, w Wilnie (MK Wilno: św. Jan); 2m. (4 II 1833 Podbrzezie) Józef Górski z Góry h. Nałęcz (ok. 1800-po 1850), s. Adama, starosty wiekszniańskiego, i Weroniki Sierakowskiej h. Dołęga (według Uruskiego: Wiktorii Szuszkowskiej), marszałek szlachty gub. wileńskiej; dziedzic dóbr Poszyrwińce i Gintyliszki; zm. bezpotomnie; w aktach także: Gorski, Gurski; ślub w parafii Podbrzezie, pow. Wilejka, uwagi: ona lat 30 (MK Podbrzezie).

Źródła: Bork. Spis 479; Dw. Teki; Elekt. t. 1/390, t. 2/243; Stup. t. 3/165; Cz. Malewski, Rodziny szlacheckie na Litwie w XIX wieku; Wittyg, Nieznana szlachta.