Tabulski

Tabulski h. Belina, rodzina mazowiecka, osiedlona także na Litwie, w woj. wileńskim 1735. Nazwisko wzięli zapewne od wsi Tabuły, dzisiejsze – Milewo-Tabuły, w woj. mazowieckim, pow. Przasnysz, gmina Krasne. 

Taylor

Taylor h. własnego (in. Taylor), vel Tayler, Tajlor, Tajler, rodzina pochodzenia szkockiego w Wielkopolsce i w Prusach, przybyła do Polski w XVI wieku.

Taraskowski

Taraskowski h. Ślepowron, vel Taraszkowski, Taraśkowski, Tarasowski?, w ziemi wiskiej 1697 (Con.), pisali się z Taraskowa in. Taraszkowa w parafii Wizna.

Tarnecki

Tarnecki h..., vel Tarnicki, zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862, bez przedstawienia herbu.

Tatarowicz

Tatarowicz h. Łuk (in. Łuk napięty), z nich: Sebastian Franciszek Tatarowicz, otrzymał nobilitację na sejmie 1764 roku.

Tąkiel

Tąkiel h. Korczak, vel Tonkiel, Tąnkiel, Tankiel, na Podlasiu. Ich gniazdem jest wieś Tąkiele w ziemi bielskiej, obecnie Tonkiele, gmina Drohiczyn n/ Bugiem, pow. Siemiatycze, woj. podlaskie.

Tczyński

Tczyński h. Rawicz, w ziemi czerskiej 1697 (Con). Piotr oraz Stanisław Tczyńscy, posłowie na sejm z ziemi czerskiej, podpisali elekcję Augusta II w 1697 r.

Telakowski

Telakowski h. Szreniawa, wywodzą się ze wsi Telaki na Podlasiu, pow. Sokołów Podlaski, parafia i gmina Kosów in. Kossów Lacki (obecnie woj. mazowieckie).

Terebesz

Terebesz h. własnego (in. h. Terebesz), vel Terebesza, na Litwie 1679, w księstwie żmudzkim. Od nich pochodzą Naraczowscy herbu Terebesz.

Thisz

Thisz h. Rycerzosław, vel Thisz-Nowopolski, Tys, otrzymali szlachectwo wraz z herbem 1 IX 1812 roku.

Tomaszewicz

Tomaszewicz h. Łabędź, vel Dunin-Tomaszewicz, Thomaszewicz, Tomasiewicz, na Żmudzi 1528 (Metr. Lit.), w woj. wileńskim 1697, w pow. wiłkomierskim 1764 (Con.).

Thym

Thym h. Lazur, vel Tymm, Tym, Thim, Thiem, zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862.

Tiede

Tiede h..., zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862, bez przedstawienia herbu.

Tödwen

Tödwen h. Karp (in. Gwiazdy odm., Trzy gwiazdy), vel Toedwen, Todwen, Tedwen, Tetwen, Toedwin, Toetwin, Tetwin, Tetfin, rodzina pochodzenia duńskiego, osiedlona w Inflantach (Liwonia) 1266, 1340, później na Podlasiu, w ziemi bielskiej, i na Mazowszu.

Tołkacz

Tołkacz h. Kotwicz (odm.), vel Toukacz, Tołkaczewicz, Tołkaczow, na Litwie 1438, w woj. mińskim 1674, na Rusi 1697 (Con.). Rodzina wywodząca się z bojarów ruskich. Od posiadanych dóbr tworzyli przydomki, np. Hajański vel Hojański z Hajan, Żukiński, Dobroszyński.

Tomaszyński

Tomaszyński h. Ostrzec, szlachectwo wraz z herbem otrzymał Grzegorz Tomaszyński, szef biura w komisji wojny, odkomenderowany do głównego sztabu, za dwudziestoletnią służbę 10 III 1830.

Widłak

 wg Niesieckiego

wg Siebmachera

Widłak h. Widły (in. Gableniec, Gablenz), na Śląsku i w Wielkopolsce. Stanowią odgałęzienie łużyckiej rodziny Gableniec (Gabelenz, Gabelentz) vel Gablenz, mieszkającej w XIV wieku w Saksonii, we wsi Gablenz (łużyc. Jabłońc), w dawnym powiecie rozborskim, dzisiaj powiat Görlitz (SGKP).

Tomkowicz

Tomkowicz h. Przyjaciel, vel Tomkiewicz, w ziemi lwowskiej, nobilitowani w 1659 roku (Con.). Według innych opracowań, mają być w woj. nowogrodzkim oraz w powiecie orszańskim 1547 r. (Żych.).

Traczewicz

Traczewicz h. Traczobroń, vel Tracewicz. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862 z herbem Traczobroń (u Borkowskiego błędnie: Tarczobroń), którego opisu nie przedstawiono.

Treutler

Treutler h. Winna góra (in. Traubenberg), vel Treütler de Traubenberg, Trojtler, Trajtler, Treitler, krakowska rodzina mieszczańska, pochodzenia austriackiego. 

Troczewski

Troczewski h..., vel Troczeski, Trociewski, Traczewski?, głównie na Mazowszu. Nazwisko wzięli zapewne od wsi Trocze, leżącej w parafii Malesze, gmina Wyszki, powiat Bielsk Podlaski, woj. podlaskie.

Trylski

Trylski h. Topór, w Małopolsce, w woj. krakowskim. Zostali wylegitymo- wani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862.

Tryniszewski

Tryniszewski h. Poraj, vel Tryniszeski, rzadko Treniszewski, na Mazowszu. Nazwisko wzięli od wsi Trynisze, w ziemi nurskiej, pow. Ostrów Mazowiecka.

Trzaskowski

Trzaskowski h. Trzaska, vel Trzaskoski, Trzaszkowski, rzadko Czaskowski, ze wsi Trzaski pod Inowrocławiem. Pochodzą zapewne od Trzasków. 

Trzeciecki

Trzeciecki h. Gryf, vel Trzyciecki, Trzecieski, w woj. sandomierskim 1600 r., kaliskim, na Litwie. Ich wsią gniazdową – podobnie jak Trzecieskich herbu Nowina i Trzecieskich herbu Strzemię – jest Trzycież inaczej Trzecież (Trzeciesz, Trzycirz, Trzyciż), dziś Trzyciąż w pow. olkuskim.

Trzepiński

Trzepiński h. Jastrzębiec, vel Trzepieński, Trzebiński?, w woj. sieradzkim 1584 (Pap.), w pow. opoczyńskim 1577 (Źródła dziejowe t.14/288), pisali się z Trzepnicy. Wieś Trzepnica, leży obecnie w woj. łódzkim, powiat Piotrków Trybunalski, gmina Łęki Szlacheckie, parafia Bęczkowice.

Trzeszczkowski

Trzeszczkowski h. Zagłoba (in. Zagroba), vel Ściszek-Trzeszczkowski, Trzeszkowski, Trzeczkowski, na Podlasiu, Mazowszu i w Galicji. Licznie rozrodzeni, używali dla rozróżnienia przydomków: Ściszek (Sciszek, Ścisek, Ścisyk, Ściszyk, Ściszczyk, Ściszko), Bliźniak, Bosy (Bosik), Dzik (Dziki), Garbaty (Garbacik), Karulak, Lokac, Siedlarz, Świkuła, Zagroba, etc.

Trzetrzewiński

Trzetrzewiński h. Tępa podkowa, vel Czetrzewiński, zostali wylegitymo- wani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862. Nazwisko biorą zapewne od wsi Trzetrzewina w woj. małopolskim, powiat Nowy Sącz, gmina Chełmiec.

Turłaj

Turłaj h. Jastrzębiec (odm.), vel Turłay, na Litwie, w woj. trockim. Stanowią odgałęzienie rodziny Szantyr herbu Lubicz. Zmienili jednak herb na Jastrzębca, z tą odmianą, że nad podkową mają trzy gwiazdy, jedna obok drugiej, zaś na hełmie trzy pióra strusie (Nies.).

Turczynowicz

Turczynowicz h. Gozdawa, w W. Ks. Litewskim, w woj. trockim 1653. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862. W XIX wieku mieszkali w Sieradzkiem Turczynowiczowie herbu Szeliga.

Turczyński

Turczyński h. Grzymała, w dawnym woj. bełskim. Michał Turczyński, poseł na sejm i elektor Stanisława Augusta w 1764 r. z tegoż województwa bełskiego.

Turobojski

Turobojski h. Bończa, vel Turoboyski, Turobajski, Tarobojski, Tarabojski, Torobojski, etc. Nazwisko to przyjmowało zapewne również formę Turobiński.

Turzański

Turzański h. Grzymała (odm.), vel Turzeński, Turzyński, na Kujawach, w Wielkopolsce, Małopolsce, na Mazowszu i na Rusi Czerwonej. Wymienia ich Paprocki w 1584 r.

Tuszowski

Tuszowski h. Szreniawa (in. Śreniawa, Srzeniawa), vel Thuszowski, Tuszewski, dawniej czasem Tussowski, używali przydomku Tołp, zapisani w Aktach Radomskich już 1488 r. (Ks. Perp. Rad.).

Twardzicki

Twardzicki h. własnego (oraz h. Drogosław, Osoria), w Małopolsce, pisali się z Twardzewa in. Twardzew, może wsi obecnie znanej jako Twardawa w powiecie nowotarskim.

Twarowski

Twarowski h. Pilawa, vel Twaroski, na Podlasiu, niektórzy pisali się z Weleskowa w ziemi mielnickiej. Nazwisko wzięli od wsi Twarogi w ziemi bielskiej, w parafii Pierlejewo (obecnie Perlejewo).

Tycz

Tycz h..., vel Ticz, Tyc, Tytz, Titz, na Mazowszu. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862, bez podania herbu.

Tylli

Tylli h. własnego (in. Kubin, Struś), vel de Tylli, Tylly, Tylle, Detylli. Jan Tylli, nobilitowany na sejmie w 1775 r. (Con.), następnie w Galicji 1786 r. Jego potomkowie zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862.

Ubliński

Ubliński h. Ostoja, vel Hubliński, pisali się „z Ublinka”, a Niesiecki błędnie pisze „z Ublińska”. Nazwisko wzięli od wsi Ublinek, zwanej dawniej także Hublin i Ubnin, w powiecie sandomierskim, obecnie w woj. świętokrzyskim, pow. Opatów, gmina Lipnik.

Ufniarski

Ufniarski h. Jastrzębiec (in. Jastrzębna), vel Boruta-Ufniarski, Ufnarski, na Mazowszu i w Małopolsce. Używali przydomku Boruta, co by wskazywało na ich pochodzenie od Borutów herbu Jastrzębiec. W niektórych opracowaniach podaje się, że ich herbem jest Jastrzębna.

Ulejski

Ulejski h. Ostoja, vel Uleyski, Uleski, Uleński, pisali się z Ulejna, zapewne wsi położonej w powiecie średzkim, gmina Środa Wielkopolska. Podpisali elekcję Augusta II z woj. kaliskim 1697 r. (Con.).

Ułan

herb Ułan

Ułan h. własnego, właściwie Ułan-Assańczukowicz, rodzina szlachecka pochodzenia tatarskiego, osiedlona na Wileńszczyźnie. Jest to jedna z głównych gałęzi książąt Assańczukowiczów, wspólnego pochodzenia z Abdziewiczami, Achmatowiczami, Abdziukiewiczami i Szabanowiczami.

Umieniecki

Umieniecki h. Junosza, vel Umienicki, Uminiecki, Umniecki, Humieniecki, Huminiecki, zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862.

Unieszowski

Unieszowski h. Janina, vel Uniszowski, Uniszewski, w województwie lubelskim 1700, poznańskim 1720. Są jednego pochodzenia z Bidzińskimi. Ich gniazdem rodzinnym jest zapewne wieś Unieszów, dziś już nie istniejąca, na której terenie powstały Iwaniska, pow. Opatów, obecnie woj. świętokrzyskie. 

Valentin

Valentin h. własnego, vel Valentin d’Hauterive, francuska rodzina hugenocka, osiedliła się w województwie poznańskim i na Mazowszu. Używali przydomku d'Hauterive. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862.

Vidal

Vidal h. Szranki, de Vidal, Widal, rodzina wywodząca się z Anglii. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862, z herbem Szranki, którego opisu nie przedstawiono.

Vorhoff

Vorhoff, vel Vorhof, Verhoff, później pisani także Forhoff, pochodzenia niemieckiego. Wpisani do ksiąg szlachty Królestwa Polskiego w latach 1836-1862, bez podania herbu.

Uszyński

Uszyński h. Lubicz, vel Usiński, Uściński, Uścieński, na Podlasiu, czasem błędnie wymieniani z herbem Pobóg. Jak świadczy Niesiecki: „Floryana, z Uszy Uszyńskiego zmarłego w r. 1624, czytałem nagrobek w Mszczonowie”.

Uziębło

Uziębło h. Sulima, vel Uziembło, Oziębło, Oziembło, na Mazowszu i Podlasiu, pisali się Trębic, w obecnym pow. siedleckim. Ich gniazdem rodzinnym jest wieś Uziębły, w gminie i parafii Paprotnia, pow. Siedlce.