Łaźniewski

Łaźniewski h. Prawdzic (in. Prawda), vel Łaźnieski, Łaźniowski, pisali się z Łaźniewa in. Łaźniowa Wielkiego w ziemi warszawskiej. Obecnie wieś Łaźniew położona jest w gminie Błonie, pow. Warszawa Zachodnia, woj.
mazowieckie. Mikołaj z Łaźniewa Łaźniewski ma 1416 r. sprawę w Czersku ze Stanisławem z Prażmowa (AGZ Czersk). Jak wielu ze szlachty mazowieckiej, przenieśli się i Prawdzice Łaźniewscy na Ruś bełską za swoimi książętami i nabyli tam Dłużniów i Winniki. Mikołaj Łaźniewski z Dłużniowa, wojski bełski 1423-1424. Łaźniewscy byli elektorami 1632 i 1697 r. z ziemi bełskiej, 1669 r. z ziemi przemyskiej, 1733 r. z woj. mazowieckiego i brzeskiego litewskiego. Zostali wylegi- tymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862.
Z Łaźniewa Wielkiego i Łaźniewa Witek wyszli Łaźniewscy herbu Pierzchała oraz Ł. herbu Prus II.

• EDWARD Leopold Łaźniewski z Łaźniewa (1842-po 1883), s. Władysława Edwarda i Fryderyki Starke, urzędnik rządu gubernialnego w Warszawie; ojciec jego został wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie Polskim 1850 r. z herbem Prawdzic; dziadek, Kazimierz, nabył 1811 r. od Niemojowskich różne nieruchomości w Warszawie (Bon.); ż. (1865 Warszawa) Emilia Karczewska h. Jasieńczyk (ok. 1845-23 X 1922), c. Kazimierza i Marianny Kosiorkiewicz; ślub w parafii Nawiedzenia NMP (MK Warszawa: Nawiedzenie NMP); dzieci: Kazimiera, Stanisława, Władysław, Wanda.

• KAZIMIERA Konstancja Łaźniewska (ok. 1866-30 VIII 1942), c. Edwarda i Emilii Karczewskiej; ur. Warszawa, zm. tamże, poch. Cm. Powązkowski, kw. N-III-9/10 (Cm. Pow.); m. (1891 Warszawa) Juliusz Anastazy Malicki (ok. 1865-1940), s. Józefa i Emilii Rogozińskiej; ślub w parafii św. Antoniego (MK Warszawa: św. Antoni); dzieci: Juliusz Marian (ur. 1893), Marian Jerzy (1895-1945), żonaty z Heleną Malczewską, Sabina Halina (ur. 1904), Bolesław Feliks (ur. 1906) – Maliccy.

Źródła: Bon. t.15/247-249; Nies.; Szl. Król.; Urus.