Paciorkowski

Paciorkowski h. Gryf odm. (in. Gryf II, Paciorkowski), w woj. sieradzkim. Otrzymali nobilitację od króla Stanisława Augusta 19 V 1768 r. wraz z herbem. Byli właścicielami m. in. dóbr Przystajń, Stany, Kuźnica Stara, Podłęże, Górki, Węzina w pow. lelowskim, Borowno w wieluńskim, Grabowo w opoczyńskim, Gadawa pod Pińczowem. Zostali wylegitymo- wani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862.
Herb — gryf złoty w czerwonym polu, trzymający w przednich łapach trąbę myśliwską złotą; nad hełmem w koronie pół gryfa złotego w prawo, przed nim trąba myśliwska. 
Genealogia
(osób: 64)

• JULIAN Walenty Paciorkowski (ok. 1825-po 1860), s. Aleksandra i Marianny Ostaszewskiej; wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie Polskim 1851 r. z herbem Gryf (Urus.; Sp. Szl.); ż. (1849 Mińsk Mazowiecki) Ludwika Smogorzewska (ok. 1830-po 1860); ślub w parafii Mińsk Mazowiecki, obecnie woj. mazowieckie, uwagi: kawaler, panna (MK Mińsk Mazowiecki); dzieci: Dominik, Joanna.

• TERESA Paciorkowska (ok. 1790-po 1820), c. Antoniego i 2ż. Pelagii Kiedrzyńskiej (Urus.; Nejm.); 1m. (ok. 1810) Ignacy Brodzki h. Łodzia (ok. 1780-ok. 1815); 2m. (ok. 1815) Wincenty Przesmycki (ok. 1790-po 1820); dzieci: Florentyna Przesmycka (1820-1820), zm. Siewierz, obecnie woj. śląskie, wiek 3 mies. (MK Siewierz).

Źródła: Bork. Sp. 300; Dw. Gen.; Nejm.; Nies.; Ostr. I 423 nr 2470, II 250; Sęcz.; Szl. Król.; Urus. t.13/161-162; Żern. t.2/173.